3 Меним тенимде гонъюль такъаттан кесильгенде, мен баргъан ёлумны Сен биле эдинъ. Мен келеяткъан ёлумда исе олар гизли тузакъ къойдылар.
Мен исе, олар хаста олгъанда, чувал урбасыны кийдим, джанымны алчакълатып, аштан вазгечтим, амма меним дувам озь багърыма джевапсыз къайтты.
Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.
Мен РАББИнинъ джевабыны сабырлыкънен бекледим; О, манъа якъынлашып, къычыргъанымны эшитти.
Денъизден денъизге къадар, буюк дерьядан ернинъ четлеринедже О, укюм этеджек.
Достунъа ишанма, танышынъа таянма, янынъда яткъан къадынынъа биле бир шей айтма.
Ким озюни диндар сайса, лякин тилини тутып оламаса, о, озь озюни алдата, ве онынъ диндарлыгъы боштыр.
Эпимиз чокъ янълышамыз. Эгер бириси лаф эткенде къабаат къазанмаса, о, къусурсыз адам ола ве бутюн беденини тута биле.