Зебур 131:1 - Мукъаддес Китап

¹ Я РАББИ, Давутны да, онынъ бутюн къасеветлерини унутма.

Зебур 131:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2 Падишалар 6:22

– Мен даа да бетер алчакъланырым, озь козьлеримде алчакъ олурым, амма сен айткъан къадын къулларынынъ козю огюнде шанлы-шуретли олурым! – деди.

Эюп акъкъында китап 42:3

«Бильгисиз сёзлернен Меним япкъанларыма шубеленген бу адам кимдир?» – деп сорадынъ. Бойледже, мен анъламайып айта эдим, аджайип ишлеринъ акъкъында бильмей эдим.

Зебур 101:5

Юрегим – къуругъан ве йыкъылгъан от киби, отьмегимни ашамагъа биле унутам.

Зебур 122:1

Козьлеримни Санъа котердим, эй, Коклерде Отургъан!

Зебур 124:1

РАББИге ишангъан адам Сион дагъына ошай; о, къыбырдамаз, эбедий турар.

Зебур 133:1

Эй, РАББИнинъ бутюн къуллары, геджелери РАББИнинъ Эвинде тургъанлар, РАББИни алгъышланъыз!

Зебур 139:6

Къопайлар мен ичюн тузакъ ве аркъанлар гизледилер, бараджакъ ёлумнынъ четине авларны къойдылар, мен ичюн къапкъан къурдылар. Сэла

Икметли сёзлер 21:4

Козьлернинъ кибирлилиги, юрекнинъ магърурлыгъы, яманларнынъ нуру – гунадыр.

Йирмея 17:16

Сенинъ чобанынъ олмагъа ашыкъмай эдим, беля кунюни де истемедим, Сен буны билесинъ. Агъзымдан чыкъкъан эр сёзюм юзюнъ огюндедир.

Йирмея 45:5

Сен исе озюнъе чокъ шей сорайсынъ. Сорама! Мына, Мен эр бир тири джаннынъ башына яман беля тюшюреджегим, – дей РАББИ. – Эр юреджек еринъде исе сенинъ джанынъны къорчалайджагъым».

Сайылар 12:3

Муса ер юзюнде яшагъан адамлардан энъ юваш адам эди.

Матта 11:29

Мен буюргъан шейлерни бойнунъызгъа алып, Манъа бойсунынъыз ве Менден огренинъиз, чюнки Мен йымшакъ ве алчакъгонъюллим. Сонъ джанларынъыз раат олур.

Фаалиет 20:19

Еудийлернинъ фитнелери ичюн башыма сынавлар келип кечти, оларнынъ ичинде алчакъгонъюллик ве козюмнинъ яшынен Раббиге хызмет эте эдим.

Римлилерге 11:33

Алланынъ зенгинлиги, Онынъ икмети ве бильгиси не къадар сынъырсыз! Онынъ къарарларына ич кимсенинъ акъылы етмез! Онынъ ёлларыны ич кимсе анъламаз!

Римлилерге 12:16

Озьара бир фикирде олунъыз. Къопай олманъыз, алчакъгонъюлли адамларнен дост олунъыз. Озюнъизни пек акъыллы деп сайманъыз.

Къануннынъ текрары 17:20

Онынъ юреги семетдешлеринден юксек олмасын, о, бу эмирлеринден не сагъгъа, не солгъа айланмасын. Сонъ чокъ куньлер девамында о ве эвлятлары Исраильде падишалыкъ этеджеклер.

1 Тессалоникелилерге 2:10

Биз сизнен, иманлыларнен, темиз, инсафлы ве къабаатсыз олып арекет эте эдик. Бунъа сиз де, Алла да шааттыр,

1 Падишалар 16:13

Смаил ягъ толу бойнузыны алып, Давутны агъаларынынъ козю огюнде ягънен ягълады, ве шу куньден башлап, РАББИнинъ Руху Давутта къуветли эди. Сонъ Смаил Рамагъа кетти.

1 Падишалар 16:18

О вакъыт хызметчилеринден бири: – Мына мен вифлеемли Йишайнынъ огълуны корьдим. О яхшы чала. Озю де джесюр ве къараман киши, сёзлери де акъыллы, корюниши де гузель, РАББИ де онен берабер, – деди.

1 Падишалар 16:22

Сонъ Шаул Йишайгъа бойле хабер йиберди: – Давут меним яхшы мунасебетимни къазанды, о, манъа хызмет этсин.

1 Падишалар 17:15

Давут исе де Шаулда эди, де Вифлеемге къайтып, бабасынынъ къойларыны бакъа эди.

1 Падишалар 18:23

Шаулнынъ хызметчилери бу сёзлерни Давуткъа еткиздилер. Давут оларгъа: – Падишанынъ киеви олмакъ къолай бир шей беллейсизми? Мен – фукъаре ве кучюк бир адамым, – деди.