6 Юлкъулмаздан эвель къуруп кеткен, дам устюндеки от киби олурлар!
Сонъ Исраиль Юсуфкъа: – Мен сенинъ бетинъни корьмеге умют этмей эдим, амма, бакъ сен, Алла манъа балаларынъны да корьмеге къысмет этти.
Эфраимнинъ балаларыны учюнджи несильгедже корьди. Менашшенинъ огълу Макирнинъ огъуллары да Юсуфнынъ тизлеринде догъдылар.
Бундан сонъ Эюп 140 йыл даа яшады, огъулларыны ве дёртюнджи несильге къадар торунларыны корьди.
Козь яшларыны тёкип сачкъан адамлар къуванчнен къычырып берекет джыяр.
Къарт адамларнынъ таджы – торунларыдыр, балаларнынъ шурети – ана-бабаларыдыр.
РАББИ бойле дей: – Бакъынъыз, бу шеэрге озенге ошагъан тынчлыкъ-аманлыкъ береджегим, сув ташкъыны киби, онъа халкъларнынъ байлыгъыны ёллайджагъым ве сизге кейф береджегим. Сизлерни къучакъта ташыйджакълар, тиз устюне къойып охшайджакълар.
Сонъ Онынъ Огълу акъкъындаки Къуванчлы Хаберни халкъларгъа бильдирейим деп, Алла Озь Огълуны меним ярдымымнен ачмагъа истеди. О вакъытта мен ич бир адамларнен акъыл танышмадым,