3 Ерусалим, сен шеэр оларакъ къурулдынъ, къысымларнынъ бирлиги олдынъ!
Не де бахтлыдыр РАББИден къоркъкъан, Онынъ ёлларындан юрген эр бир инсан!
Сыгъын чокъракъ сувларына ынтылгъаны киби, джаным Санъа ынтыла, эй, Алла!
Душманларым йыкъылгъаныны озь козюмнен корьдим, манъа къаршы чыкъкъан яман душманнынъ къычыргъаныны озь къулагъымнен эшиттим.
О, адалет ёлуны къорчалай, садыкъ олгъанларнынъ ёлларыны сакълай.
О вакъыт ёлунъ хавфсыз олур, аягъынъ да абынмаз.
чюнки РАББИ сенинъ ишанчынъ оладжакъ, аягъынъны къапкъандан О, сакълайджакъ.
– Мен, РАББИ, юзюм багъыны къорчалайым, оны кереккенде суварайым, анда кимсе кирмесин деп, гедже-куньдюз къаравуллайым.
Сизинъ къуртулышынъыз сонъки вакъытларда ачылмагъа азырдыр. Сиз къуртулынъыз деп, иманынъызгъа коре сизни Алланынъ къудрети къорчалай.
Санъа иман эткенлерни догъру ёлда тутасынъ, имансызлар исе къаранлыкъ ичинде гъайып олалар. Инсан озь къудретинен гъалебе къазаналмаз.