7 Эй, ер юзю, Раббининъ алдында, Якъупнынъ Алласы алдында къоркъудан титре!
«Мен сени топракъ тозундан котерип юксельттим ве Меним халкъыма Исраильге ёлбашчы яптым. Сен исе Еровоамнынъ ёлундан кетип, Меним халкъымны, Исраильни, гуналаргъа батырдынъ, ве халкъым гуна ишлеп Мени гъазапландырды.
Эюп бир бардакъ парчасы алды да, куль ичине отурып, яраларыны къырып башлады.
Хорлангъанларны О, юксельтир, агълагъанларны къуртарыр.
Сенинъ олюлеринъ тириледжек, ольген беденлер тураджакъ. Топракъта яткъанлар, уянынъыз, къуванчнен къычырынъыз! Чыкъ откъа тюшкени дайын, Сенинъ мераметинъ олю рухларнынъ мемлекетине энеджек.
О заман ормандаки эписи тереклер биледжек ки, Мен, РАББИ, юксек терекни алчакъ этем, алчакъ терекни исе юксельтем. Мен ешиль терекни къурутып ташлайым, къуругъан терекни исе ешиль этем. Мен, РАББИ, буны айттым ве айткъанымны япаджагъым.
Севимли агъа-къардашларым, динъленъиз: бу дюньянынъ фукъарелерини сайлагъан Алла Озю дегильми? О, оларны иманда зенгин япты ве севгенлерге сёз берильген Падишалыгъыны берди.
Къадимий айтымда айтылгъандыр: «Яман адамлар яманлыкъ япалар». Мен исе санъа тиймем.