4 Дагълар къой киби секирди, байырлар къозу киби сычрады.
Амма керчектен де, Алла ерде яшармы? Мына, коклер ве коклернинъ коклери биле Сени сыгъдырамаз! Я мен къургъан Сарай Сени сыгъдырырмы?
Эписи РАББИнинъ Адыны макътасынлар! Ялынъыз Онынъ Ады Юджедир! Онынъ буюклиги ер ве кок устюнде кенишлей!
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-хаггиттит. Давутнынъ зебуры.
О, ерни укюм этмеге келе. О, дюньяны адалетнен, халкъларны догърулыкънен укюм этеджек!
РАББИге севине-севине хызмет этинъиз, Онынъ янына къуванчлы къычырувнен барынъыз!
РАББИ ичюн миллетлер – къопкъадаки сув тамчысы, теразедеки тоз зерреси кибидир. Мына, индже тоз киби, адаларны котере.
РАББИнинъ огюнде эписи миллетлер – ич бир шей кибидир, ич бир шейден ашагъы, бошлукъ дайын сайыла.
О, ер тёгерегининъ устюнде отура, ер юзюнде яшагъанлар – сарынчкъа кибидир! Коклерни индже басма киби керген, яшамакъ ичюн бир чадыр киби къургъан!
РАББИ бойле дей: – Коклер – тахтым, ер юзю – аякъларыма таяма. Меним ичюн эвни къайда къураджакъсынъыз? Раатланмагъа ерим не ерде оладжакъ?