7 РАББИнинъ сёзлери – темиз сёзлердир. Олар топракътан алынып, оджакъта темизленген, еди кере иритильген кумюшке ошай.
Козьлерини догъру адамлардан айырмаз, оларны юксельтир ве падишалар оларакъ эбедиен тахткъа отуртыр.
О, булутларнен кокни къаплай, ер ичюн О, ягъмур азырлай, байырларда от осьтюре,
О, окълар атып, душманларыны дагъытты, йылдырымнен оларны шашмалатты.
Олар Сенден ярдым истеди, ве Сен оларны къорчаладынъ. Олар Санъа ишанды ве алданмадылар.
Инсафлылар чагъырса, РАББИ эшитир, бутюн белялардан оларны къорчалар.
РАББИни чагъыргъанымда, О, манъа джевап берди, бутюн къоркъуларымдан мени къуртарды.
Амма мен сюрюнгенде, олар къуванып топланды; манъа уджюм эткенлер, мен бильмейим не ичюн, манъа къаршы топлашты, токътамайып мени къараладылар.
Эй, джаным, не ичюн бойле тюшкюнсинъ? Не ичюн ичимде сыкъыласынъ? Аллагъа умют багъла! Мен Онъа даа шукюр этеджегим; О, меним Къуртарыджым ве Аллам!
Халкълар шамата къопарды, падишалыкълар озь ерлеринден кочьти. Алла сес берди, ве дюнья ирип кетти.
Ордуларнынъ РАББИси бизнен, Якъупнынъ Алласы – бизим къалемиз! Сэла
Сонъ Санъа ишангъанлар эписи къувансынлар, даима севинчнен къычырсынлар! Оларны Озюнъ къорчалайджакъсынъ, Адынъны севгенлер Сен ичюн шенъленеджеклер!
Аллам – мени къорчалагъан къалкъаным, темиз юреклилерни О, къуртара.
РАББИ халкъларны адалетнен суд эте! Догърулыгъымны ве къабаатсызлыгъымны эсапкъа алып, мени де суд эт, я РАББИ!
Къапуларына шукюр этип киринъиз, азбарларына макътавлар айтып киринъиз! Шуретленъиз Оны, Адыны алгъышланъыз!
Яман адамнынъ ёлундан РАББИ нефретленир, инсафлыкъ ёлуны туткъан адамны исе север.
Мен, РАББИ, адалетни севем, чайпавнен зорбалыкъны корьмеге истемейим, мукяфатларыны акълылыкънен береджегим, оларгъа эбедий васиетни береджегим.
Чюнки Раббининъ козьлери инсафлыларны коре, Онынъ къулакълары оларнынъ дуваларыны эшите. Яманлыкъ япкъанларгъа исе Рабби къаршыдыр.
Севгили достларым, шимди биз Алланынъ балаларымыз! Лякин келеджекте не оладжагъымыз шимди даа белли дегиль. Биз тек шуны билемиз ки, О, пейда олгъанда, биз Онъа ошайджакъмыз, чюнки Оны, О олгъаны киби, кореджекмиз.
Адамлар Онынъ бетини кореджек, ве Онынъ Ады оларнынъ манълайларында языладжакъ.