2 Гунасыз ёл акъкъында фикир юрсетеджегим, Сен не вакъыт келеджексинъ манъа? Эвим ичинде темиз юрекнен юреджегим.
Секизинджи куню Сулейман халкъны йиберди. Падишаны багъышлап, эр кес озь чадырына, РАББИнинъ къулу Давуткъа ве халкъы Исраильге япкъан шейлерге къувана-къувана, шенъленип кетти.
Сонъ Хизкия падиша ве башлыкълар левийлилерге РАББИни Давутнынъ ве гизли шейлерни бильген Асафнынъ сёзлеринен макътамагъа буюрды. Олар да къуванчнен РАББИни макътадылар ве тиз чёкип, ергедже эгильдилер.
Хизкия руханийлернинъ ве левийлилернинъ болюклерини къойды. Олар, болюклерге коре ве оларнынъ руханий я да левийли хызметлерине коре, бутюнлей якъыладжакъ къурбанлар ве аманлыкъ къурбанлары кетирмек, ибадет этмек, РАББИнинъ чадырлары къапусы огюнде макътамакъ ве шуретлемек керек эдилер.
О вакъыт мен Алланынъ къурбан ерине, мени чокъ къувандыргъан Аллама бараджагъым. Санъа сантыр чаладжагъым, эй, Алла, меним Аллам!
РАББИге йырланъыз, Адыны алгъышланъыз, къуртарувыны кунь-куньден айтып беринъиз!
Алланъыз олгъан РАББИнинъ огюнде огъулларынъыз ве къызларынъызнен, къулларынъыз ве хызметчи апайларынъызнен берабер шенъленинъиз. Шахсий топракъ мирасы олмагъан, аранъызда яшагъан левийлилер де шенъленсинлер.
ве Алланъ олгъан РАББИнинъ огюнде шенълен. Сен, огълунъ, къызынъ, хызметчи акъайларынъ ве апайларынъ, ерлеринъизде яшагъан левийлилер, аранъызда ят халкълардан олгъанлар, оксюзлер ве тул апайлар, Намы олсун деп, Алланъ олгъан РАББИ сайлайджакъ ерде шенъленинъиз.
Байрамда шенъленинъиз: сен, огълунъ, къызынъ, хызметчи акъайларынъыз ве апайларынъыз, ве сизинъ ерлеринъизде олгъан левийлилер, ят халкълардан олгъанлар, оксюзлер ве тул апайлар.
Эр шейинъ бол олгъанда, къуванчнен джан-юректен Алланъ олгъан РАББИге хызмет этмегенинъ ичюн,
Раббиде олып, эр вакъыт къуванынъыз! Даа айтам: къуванынъыз!