Юнус 4:2 - Мукъаддес Китап

² РАББИге дува этип, о бойле деди: – Я РАББИ! Даа мемлекетимде олгъанымда, бойле оладжагъыны билип тура эдим. Бунынъ ичюн де Таршишке къачтым. Сенинъ хайырсевер ве шефкъатлы, чокъ сабырлы ве мераметли олгъанынъны ве фелякет ёллайджагъынъа языкъсынаджагъынъны биле эдим.

Юнус 4:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

3 Падишалар 19:4

Озю исе бир куньлюк узакълыгъында сахрагъа кетип, анда арча тюбюнде отурды ве озюне олюм сорап: – Етер, я РАББИ! Джанымны ал. Мен баба-деделеримден яхшы дегилим, – деди.

Зебур 103:8

Олар дагъларгъа чыкътылар, вадийлерге тюштилер, Сен бельгилеген ерге акътылар.

Зебур 145:8

РАББИ сокъурларнынъ козюни ача, эр бир бели букюльгенни О, котерип турсата! РАББИ инсафлыларны севе!

Зебур 86:5

Сион акъкъында исе: “Бу адам ве шу адам о ерде догъгъан; Юдже Алла оны пекитир”», – дерлер.

Зебур 90:13

Арслан баласы ве зеэрли йыланларнынъ устюнден басып кечерсинъ, арслан ве аждерханы эзип ташларсынъ.

Чыкъыш 32:14

Сонъ РАББИ халкънынъ башына япаджакъ беляны тюшюрмеди.

Йирмея 18:8

Амма Мен джезаламагъа истеген халкъ яман ишлеринден къайтса, Мен де онъа япаджакъ яманлыкътан вазгечем.

Йирмея 20:7

– Мени алдаттынъ, я РАББИ, мен алдандым; менден кучьлю олып, мени енъдинъ. Эр кунь устюмден кулелер, эр кес мени мыскъыллай.

Йирмея 26:13

– Энди арекетлеринъизни ве ишлеринъизни яхшы этинъиз, РАББИнинъ, сизинъ Алланъызнынъ сесини динъленъиз. Сонъ РАББИ сизни аджып, сизге азырлагъан беляны япмаз.

Йирмея 42:10

Эгер бу топракъта къалсанъыз, Мен сизлерни яхшы ерлештиреджегим ве ёкъ этмейджегим, сизлерни сачаджагъым ве тамырынъыздан чыкъармайджагъым. Сизге япкъан яман беля ичюн аджынам.

Амос 7:3

РАББИ фикирни денъиштирди. – Бу шей япылмайджакъ, – деди РАББИ.

Амос 7:6

РАББИ фикирни денъиштирди. – Бу шей де япылмайджакъ, – деди РАББИ-ТААЛЯ.

Юнус 1:3

Юнус исе РАББИден Таршишке къачмагъа истеди. Яфагъа келип, Таршишке кетеджек бир гемини тапты. Ёл парасыны берди, РАББИден къачайым деп, денъизджилернен берабер Таршишке бармакъ ичюн, гемиге минди.

Юнус 3:10

Алла оларнынъ ишлерини, яман ёлларындан чевирильгенлерини корип, оларгъа эвельден айткъан фелякетни ёллайджагъына языкъсынды ве беляны ёлламады.

Юнус 3:9

Ким бильсин, бельки Алла къарарыны денъиштирир ве бизге языкъсыныр, Озь атешли гъазабыны бизден чевирир, ве биз эляк олмамыз.

Микъа 7:18

Сен киби башкъа Алла ёкъ. Сен адамларнынъ къабаатыны багъышлайсынъ, Сенинъ къысметинъни, халкънынъ къалгъанларыны къанунсыз ишлери ичюн джезаламайсынъ. Онынъ ачувынынъ сонъу бар, О, севгисини косьтермеге севе.

Лука 10:29

Амма о адам, озюни акъламакъ ичюн, Исадан: – Я манъа якъын адам кимдир? – деп сорады.

Къануннынъ текрары 4:31

РАББИ-Таалянъыз – мераметли Алладыр. О сизлерни къалдырмайджакъ, сизлерни ер юзюнден сильмейджек, баба-деделеринъизге ант этип, оларгъа берген васиетни унутмайджакъ.