Манъа берген сёзлеринъни оларгъа айттым. Олар сёзлеринъни къабул этип, Мен Сенден чыкъып кельгенимни керчектен анъладылар, Мени Сен ёллагъанынъа инандылар.
Мен Озь-Озюмден ич бир шей япып оламайым. Насыл эшитсем, ойле суд этем. Меним судум адалетлидир, чюнки Мен Озь истегенимни дегиль, Мени Ёллагъаннынъ истегенини беджермеге истейим.
Сиз озь бабанъызнынъ ишлерини япасыз! – Биз ороспулыкътан догъмадыкъ да, бизим бир Бабамыз бар. О – Алладыр, – деп джевап бердилер Исагъа. О, оларгъа шойле деди: