Сен де, Вифлеем-Эфрата, Ехуданынъ баш шеэрлери арасында кичик олсанъ да, сенден Мен ичюн Исраильнинъ Башлыгъы чыкъаджакъ. Онынъ тамырлары заманларнынъ башындан, эбедийликтен келип чыкъа.
Бир кунь РАББИ Смаилге деди: – Шаулгъа даа не къадар янаджакъсынъ? Мен оны Исраиль падишалыгъы тахтындан алып ташладым. Бойнузынъны ягънен толдур да, бар. Мен сени вифлеемли Йишайгъа ёллайым. Онынъ огъуллары арасында Мен падишалыкъкъа ляйыкъ адамны таптым.
О вакъыт хызметчилеринден бири: – Мына мен вифлеемли Йишайнынъ огълуны корьдим. О яхшы чала. Озю де джесюр ве къараман киши, сёзлери де акъыллы, корюниши де гузель, РАББИ де онен берабер, – деди.