28 Сонъ Сарай азбарында огреткен Иса къычырды: – Сиз Мени де, къаерден олгъанымны да билесиз! Мен Озь-Озюмден кельмедим. Мени Ёллагъан акъикъийдир, лякин сиз Оны бильмейсиз.
Эндиден сонъ кимсе бири-бирине, ич кимсе достуна: «РАББИни билинъиз», – деп акъыл огретмейджек, олар эписи, яшы-къарты, Мени биледжеклер, – дей РАББИ. – Мен оларнынъ къабаатларыны багъышлайджагъым, гуналарыны да бир даа акъылыма кетирмейджегим.
– Бабам эр шейни Манъа берди. Огълунынъ ким олгъаныны Бабасындан гъайры кимсе бильмей, Бабанынъ ким олгъаныны да Огълундан ве Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе бильмей, – деп девам этти Иса.
Бу адам бир геджеде Исанынъ алдына келип, Онъа: – Равви! Сен Алладан кельген бир оджа олгъанынъны биз билемиз. Ич кимсе, эгер Алла онен олмаса, Сен косьтерген бельгилерни япалмаз, – деди.
– Сенинъ Бабанъ къаерде? – деп сорадылар Исадан. О, джевап берип: – Сиз не Мени, не Бабамны таныйсыз. Эгер Мени таныгъан олсанъыз, Бабамны да таныр эдинъиз, – деди.
Кезе-кезе, азиз ерлеринъизни козьден кечирип: «Белли олмагъан Аллагъа», – деп язылгъан бир къурбан ерини биле расткетирдим. Мына мен сизлерге сизлер бильмейип урьмет эткен бу Алланы илян этмеге истейим.
Къаранлыкътан ярыкъ янсын деп, буюргъан Алла бизим юреклеримизни де ярыкълатты, бизге Иса Месихнинъ юзюнде янып тургъан Озюнинъ шуретини бильдирип косьтерди.