43 – Озьара мырылдаманъыз! – деди оларгъа Иса.
Иса, бу акъта билип, оларгъа: – Эй, иманы аз олгъанлар! Сиз не ичюн озьара, янымызда отьмек ёкъ, дейсиз?
Олар Къафарнаум шеэрине къайтып кельдилер. Эвде Иса шегиртлеринден: – Ёл бою сиз не акъкъында лаф эте эдинъиз? – деп сорады.
Иса, шегиртлери Ондан бу шейлер акъкъында сорамагъа истегенлерини билип, деди: – «Бираздан Мени корьмейджексиз, бираздан да кене Мени кореджексиз», – деген сёзлерим акъкъында деп сорашасызмы?
– Бу, Юсуфнынъ огълу Иса дегильми? Биз Онынъ бабасыны да, анасыны да танымаймызмы? Сонъ О: «Мен коктен тюштим», – деп насыл айта билир? – дей эдилер.
– Адамны Мени ёллагъан Бабам джельп этмесе, о, Манъа келип оламаз. Манъа кельген адамны исе сонъки куньде тирильтеджем.
Лякин аранъызда имансыз къалгъанлар да бар, – деди. Ким имансыз олгъанларыны ве ким Оны сатаджагъыны Иса башындан биле эди.
Ич бир яратылгъан шей Алланынъ козьлеринден сакъланмаз, Онынъ козю огюнде эр шей ачыкъ ве чыплакътыр. Ве биз Онъа джевап береджекмиз.
