33 Алла берген отьмек коктен тюше ве дюньягъа омюр багъышлай, – деди.
Баба эр шейни Исанынъ къолуна бергенини, Алладан чыкъып, кене Алланынъ янына къайтаяткъаныны билип,
Мен Бабадан чыкъып, дюньягъа кельдим. Энди кене дюньядан кетип, Бабагъа къайтам.
Манъа берген сёзлеринъни оларгъа айттым. Олар сёзлеринъни къабул этип, Мен Сенден чыкъып кельгенимни керчектен анъладылар, Мени Сен ёллагъанынъа инандылар.
– Ич бир кимсе коктен тюшмеген ве кокке чыкъмагъан, тек Инсан Огълу.
Иса оларгъа: – Сизге керчектен догърусыны айтам: сизге коктеки отьмекни берген киши Муса дегиль эди. Акъикъий коктеки отьмекни сизге Бабам бере.
Мен Озь истегимни дегиль, Мени ёллагъан Бабамнынъ истегини беджермек ичюн коктен тюштим.
Сонъ еудийлер Исагъа къаршы мырылдап башладылар, чюнки О: «Мен коктен тюшкен отьмек олам», – деген эди. Олар:
Мен – аят отьмеги олам.
Амма коктен кельген отьмек ойле дегиль: оны ашагъан адам ольмейджек.
Коктен тюшкен отьмек будыр. О, бабаларынъыз ашагъан отьмекке ошамай. Олар оны ашаса да, ольдилер. Бу отьмекни ашайджакъ адам исе эбедий яшайджакъ.
– Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз. Мен Алладан чыкъып кельдим, Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.
Иса Месих гунакярларны къуртармакъ ичюн дюньягъа кельди, мен исе – гунакярларнынъ биринджисим! Бу сёзлер догъру, ве оларны къабул этмеге ляйыкътыр.