Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Юхан 6:27 - Мукъаддес Китап

27 Сиз кечип-кетеджек аш ичюн дегиль, эбедий омюрге етеджек аш ичюн чалышынъыз. Оны сизге тек Инсан Огълу берип олур. Алла Баба Озь разылыкъ муурини Онъа басты.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Юхан 6:27
69 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Мен РАББИнинъ низамнамесини бильдиреджегим. О, Манъа деди: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым.


Олар мени корьмеге кельсе де, ялан айтып, юрегинде яманлыкъ топлайлар, тышарыгъа чыкъар-чыкъмаз, лаф уйдуралар.


«Келинъиз, ашымдан ашанъыз, мен азырлагъан къокъулы шарапны ичинъиз.


Адамнынъ эписи заметлери тамакъ токълугъы ичюн, онынъ истеги исе токъ олмаз.


– Мына – къулум! Мен оны сайладым ве онъа ярдым этем! О – джанымнынъ чырагъыдыр. Онъа Озь Рухумны бердим; О, халкъларгъа адалетликни илян этер.


Отьмек олмагъан шей ичюн кумюшинъизни берменъиз, тойдурып оламагъан шейлер ичюн къазангъан паранъызны тёлеменъиз. Мени дикъкъатнен динъленъиз, ве яхшы шейлерни ашайджакъсынъыз, джанынъыз леззетли ашларгъа тояджакъ.


Сёзлеринъ огюме келип-кечмез, мен оларны юттым; олар манъа къуванч, юрегиме шенълик олды. РАББИ, Ордуларнынъ Алласы! Адынънен адлангъаным.


Халкълар агъыр чалышаджакълар, лякин атеш эписини якъаджакъ. Къабилелер бошуна ишинден ёруладжакълар. Мына бу иш Ордуларнынъ РАББИсинден дегильми я?


Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!


Шунынъ ичюн, олар эбедий джезагъа, инсафлы адамлар исе эбедий аяткъа бараджакълар.


Коклерден: – Бу – Меним севимли Огълумдыр! Мен Ондан разым! – деген сес эшитильди.


‌Озьлеринъизге байлыкъ ер юзюнде топламанъыз. Бу ерде оны сюме ве тот боза, хырсызлар да эвинъизни басып, талайлар.


Иса онъа: – Тилькилернинъ къобалары бар, коктеки къушларнынъ ювалары бар. Лякин Инсан Огълунынъ башыны ястыкъкъа къойып ятмагъа ери ёкъ, – деди.


Коклерден: – Сен Меним севимли Огълумсынъ, Сенден пек мемнюним, – деген бир сес эшитильди.


Шу вакъытта бир булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Булут ичинден: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Оны динъленъиз! – деген бир сес кельди.


Мукъаддес Рух беден корюнишинде, гогерджин сымасында Онынъ устюне энди. Коктен: – Сен Меним севимли Огълумсынъ, Мен Сенден разым, – деген сес эшитильди.


Булутнынъ ичинден бир сес чыкъып: «Бу Меним Огълумдыр; Оны Мен сайладым; Оны динъленъиз!» – деди.


Мен оларгъа эбедий аят берем, ве олар ич бир вакъыт гъайып олмайджакълар. Ич кимсе оларны къолумдан тартып аламаз.


– Сен Мени эр вакъыт эшиткенинъни билем, лякин бу сёзлерни шу ерде тургъан халкъ ичюн, олар Мени Сен ёллагъанынъа инанаджакълары ичюн дедим.


Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.


Эгер Мен оларнынъ арасында башкъалары асыл япып оламагъан ишлерни япмагъан олсам, оларда гуна олмаз эди. Энди исе ишлеримни корип, Мени де, Бабамны да кореджек козю олмады.


Сен Огълунъа берген адамларнынъ эписине О, эбедий аят берсин деп, Сен Онъа бутюн яшагъанларнынъ устюнде къудрет бердинъ.


О вакъыт Онъа инангъан эр бир адам гъайып олмайджакъ, лякин эбедий омюрни аладжакъ.


Онынъ шаатлыгъыны къабул эткен адам исе Алланынъ акълыгъыны тасдыкълай.


Бабамнынъ ирадеси даа шунда ки, Онынъ Огълуны корьген ве Онъа иман эткен эр бир адам эбедий омюрни алсын. Мен оларны сонъки куньде тирильтеджем, – деди.


Сизге керчектен догърусыны айтам: Манъа иман эткен эр ким эбедий аяткъа саиптир.


Мен – коктен кельген тири отьмек олам. Бу отьмекни ашагъан адам эбедий яшайджакъ. Мен береджек отьмек – беденимдир, оны дюньягъа аят багъышламакъ ичюн береджем.


Иса оларгъа шай деди: – Сизге керчектен догърусыны айтам: эгер Инсан Огълунынъ беденини ашамасанъыз ве Онынъ къаныны ичмесенъиз, сизде аят олмаз.


Меним беденимни ашагъан ве къанымны ичкен адамда эбедий аят бар. Мен оны сонъки куньде тирильтеджем.


Коктен тюшкен отьмек будыр. О, бабаларынъыз ашагъан отьмекке ошамай. Олар оны ашаса да, ольдилер. Бу отьмекни ашайджакъ адам исе эбедий яшайджакъ.


Я Инсан Огълунынъ эвель олгъан ерине котерильгенини корьсенъиз, не оладжакъ?


– Рабби, – деди Симон Пётр. – Биз кимге барайыкъ? Сенде эбедий аятнынъ сёзлери бар.


Мен Озюм Озюме шаатлыкъ этем, Мени ёллагъан Бабам да Манъа шаатлыкъ эте.


Назарет шеэринден олгъан Исаны Алла Мукъаддес Рухнен ве къудретнен ягълады. Сонъ О, чокъ яхшы шейлер япып ве Шейтан ургъанларнынъ эписини тедавийлеп юре эди. Исанен берабер Алланынъ Озю эди.


Эй, Исраиль акъайлары, бу сёзлерни динъленъиз! Назарет шеэринден олгъан Исанынъ вастасынен Алла къудретли ве аджайип шейлер япты ве бельгилер косьтерди. Сиз буларнынъ эписини билесиз. Оларнынъ эсасында Алла Исаны тасдыкълады.


ве тек сонъра Ибраим сюннет олды, демек, инсафлыкъ бельгисини алды. Инсафлыгъы исе иманынен, сюннет олмагъан вакътында кельди. Бойле этип, Ибраим даа сюннет этильмеген, амма иман эткен эписининъ бабасы олды, ве Алла оларны да инсафлы деп сайды.


Гуна япып, тек олюм къазанмакъ мумкюн. Алла берген бахшыш исе – Раббимиз Иса Месихнен берабер эбедий омюрдир.


«Аш – ашкъазан ичюн, ашкъазан да – аш ичюн», – дейсинъиз, амма Алла оны да, буны да ёкъ этер. Беден ахлякъсыз ишлер ичюн дегиль, Рабби ичюндир. Рабби де – беден ичюн.


Эгер башкъалары ичюн эльчи олмасам, керчектен де, сизлер ичюн мен эльчидирим. Сизлернинъ Раббиге иманнен яшайышынъыз меним эльчи олгъанымны тасдыкълай.


Биз козьге корюнген шейлерге дегиль, козьге корюнмеген шейлерге тикленип бакъамыз, чюнки корюнген шей кечиджи, корюнмеген исе эбедийдир.


Иса Месихте не сюннетнинъ, не сюннетсизликнинъ файдасы ёкъ, тек севгиде озюни косьтерген иманнынъ файдасы бар.


О, денъизнинъ о бир тарафында да дегиль. Олмаса, «Биз къанунны эшитейик ве беджерейик деп, ким денъизнинъ о бир тарафына барып, оны бизге кетиреджек?» – айтып олур.


Алла Озю сизлерде арекет эте ве Озь эйи ирадеси ичюн сизлерде истекни де, арекетни де ярата.


Менде къудретли арекет эткен Онынъ кучюни къулланып чалышам ве курешем.


Буларнынъ эписи тек къулланмакъ ве ёкъ олмакъ керек. Бу – тек адамларнынъ эмирлери ве огретювлеридир.


Ер юзюндеки дегиль, коклердеки шейлерни тюшюнинъиз.


сизинъ иманнен ишлеринъизни, севгинен арекетлеринъизни ве Раббимиз Иса Месихке умютнен олгъан сабырынъызны Алланынъ ве Бабамызнынъ огюнде эр заман акъылда тутамыз.


Лякин Алла къойгъан темель къавийдир, онда бойле сёзлер печат киби къоюлгъан: «Рабби ким Онынъки олгъаныны биле» ве «Раббининъ Адыны тилине алгъан эр бир адам яманлыкътан узакълашсын!»


Аранъызда ич бир ороспу я да Исавгъа ошагъан имансыз адам олмасын. Исав бир чанакъ аш ичюн биринджи огъул акъкъыны сатты,


Бойлеликнен, раатлыкъ ерине кирмеге тырышайыкъ, ве ич кимсе, олар киби, имансызлыкъкъа огърамасын.


Кунеш чыкъып, якъыджы сыджагъынен отларны къурута. Чечекнинъ япракълары тюше, ве дюльберлиги джоюла. Бай адам да бойле, озь ишлери ичинде къуруп къаладжакътыр.


«Бутюн инсанлыкъ откъа ошай, онынъ дюльберлиги – тарла чечеги киби. От къуруй, чечек тюше,


Улу ве шуретли Алладан: «Бу Меним севимли Огълумдыр! Мен Ондан разым!» – деген сес кельгенинен, Месих Алла Бабадан урьмет ве шуретни къабул этти.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ