24 Он эки шегиртинден бири, «Эгиз» адландырылгъан Тома, Иса кельген вакъытта о ерде шегиртлернинъ арасында ёкъ эди.
Филип, Бартоломай, Тома, салым топлайыджы Матта, Алфейнинъ огълу Якъуп ве Фадда,
Меним ичюн эки я да учь адам топланса, шу ерде оларнынъ арасында Мен де олурым.
О вакъыт «Эгиз» адландырылгъан Тома башкъа шегиртлерге: – Айдынъыз, биз де кетейик, Онен берабер олейик! – деди.
– Рабби! – деди Онъа Тома. – Къаерге кетеяткъанынъны биз бильмеймиз. Ёлуны да насыл билейик?
Симон Пётр, «Эгиз» адландырылгъан Тома, Галилеянынъ Кана шеэринден олгъан Натанель, Зебедайнынъ огъуллары ве башкъа эки шегирт бир ерде эдилер.
Иса оларгъа деди: – Сизни он эки этип сайлагъан Озюм дегильми? Лякин аранъыздан бири – Шейтандыр.
Иса буны Симон Искариот огълу Иуда акъкъында айтты. О, он эки шегирттен бири олып, Исаны сатаджакъ эди.
Базылары топлашмакътан вазгечселер де, биз берабер топлаша берейик ве, Раббининъ куню якъынлашкъаныны корип, бири-биримизни даа зияде юреклендирейик.