Бабаларымыз бу ерни озь къылычынен алмадылар, къолларынынъ кучьлери оларны къуртармады, тек Сенинъ онъ къолунъ, Сенинъ кучюнъ, юзюнънинъ ярыгъы оларны къуртарды, чюнки Сен олардан разы эдинъ.
Энди тез барынъыз да, Онынъ шегиртлерине: «Иса тирильди! О сизлерден эвель Галилеягъа бараджакъ. Сиз Оны анда корерсиз», – денъиз. Энди Мен сизлерге эписини айттым, – деди.
Мен энди бу дюньяда олмайджам. Олар бу дюньяда къалалар, Мен исе Санъа къайтам. Эй, Мукъаддес Баба! Оларны Сен Манъа берген Адынъда сакъла, олар да Биз киби бирлик олсунлар.
Мен тахттан кельген кучьлю бир сесни эшиттим, о бойле деди: – Энди Алланынъ мекяны адамларнынъ арасында оладжакъ, Алла адамларнен берабер яшайджакъ. Олар Алланынъ халкъы оладжакъ, ве Алла Озю, оларнынъ Алласы, оларнынъ арасында булунаджакъ.