14 Буны айткъанынен, артына айланып, онынъ янында тургъан Исаны корьди. Лякин Онынъ Иса олгъаныны бильмеди.
Юсуф агъаларыны таныды, лякин олар оны танымадылар.
Апансыздан оларнынъ къаршысына Исанынъ Озю чыкъып: – Мерабанъыз! – деди. Къадынлар Онынъ янына чапып бардылар ве аякъларыны къучакълап, теменна эттилер.
Ондан сонъ Иса башкъа къыяфетте бир къасаба тарафына кетеяткъан эки шегиртине корюнди.
Афтанынъ биринджи кунюнде, саба эрте тирильген Иса башта магдалалы Мерьемге корюнди. Ондан О, еди джинни къувгъан эди.
Амма козьлери кёр киби олып, олар Оны танымадылар.
О дакъкъасы шегиртлернинъ козьлери ачылды, ве олар Оны таныдылар. Амма Иса бирден оларнынъ козьлеринден гъайып олды.
Лякин Иса оларнынъ арасындан кечип, о ерни къалдырды.
Кунь догъгъанда, Иса ялыда турмакъта эди. Шегиртлер Онынъ Иса олгъаныны анъламадылар.
О вакъыт олар, Исагъа атмакъ ичюн къолларына таш алдылар. Лякин Иса гизленип, Сарайдан чыкъты.