39 Онен берабер Никодим де кетти. О, эвельден, гедже Исагъа кельген эди. О, бир буюк бардакъ мюрнен алоэ къарышмасыны алып кельди.
Сонъ Юсуф озь хызметчи-экимлерине бабасыны бальзамламагъа эмир этти, ве экимлер Исраильни бальзамладылар.
Сонъ Асаны о озю таш ойып яптыргъан дюрбеде, Давут Шеэринде дефн эттилер. Оны чешит тюрлю къокъулы шейлер ве гузель къокъулы мельэм толу ятакъкъа къойдылар ве онынъ адына пек балабан атеш якътылар.
Ордуларнынъ РАББИси бизнен, Якъупнынъ Алласы – бизим къалемиз! Сэла
Яткъан еримни мюр, алоэ ве тарчыннен къокъулаттым.
Севгилим – Эн-Геди юзюм багъларында бир топ къына чечеги кибидир!
нард ве шафран, тюрлю къокъулы шейлернен шекер къамышы ве тарчын, эр бир хош къокъуларнен мюр ве алоэ.
Танъ атмаздан, къаранлыкъ гъайып олмаздан эвель, мюр дагъына, темиз къокъулы мискъ байырына бараджагъым.
Адалетликни гъалебеге кетирмегендже, къопармаз О чатлакъ къамышны, сёндюрмез тютеп тургъан фитильни.
Лякин шимди биринджи олгъан чокъ адамлар сонъунда оладжакъ, сонъунда олгъанлар исе биринджи оладжакълар, – деди.
Эвге кирип, Баланы ве Онынъ анасы Мерьемни корьдилер де, тиз чёкип, Онъа бель буктилер. Сонъ хазинелерини ачып, Онъа алтын, либан ве мюр багъышладылар.
Раатлыкъ куню кечкен сонъ, магдалалы Мерьем, Якъупнынъ анасы Мерьем ве Саломе барып, Исанынъ тенине сюртмек ичюн къокъулы ягълар сатын алдылар.
О вакъыт Мерьем бир кучюк бардачыкъ темиз, паалы къокъулы ягъ кетирип, Исанынъ аякъларына якъты ве сачларынен Онынъ аякъларыны сюртип къурутты. Ягънынъ къокъусына бутюн эв толды.
– О къадынны раатсызлама! – деди Иса. – О, бу ягъны Меним дефн этиледжек кунюм ичюн сакълады.