35 Буны корьген адам, сиз де иман этинъиз деп, шаатлыкъ этти. Онынъ шаатлыгъы догърудыр, о, акъикъатны айткъаныны биле.
Мен о ерде олмагъаныма сиз ичюн къуванам, чюнки шимди иман этеджексиз. Энди айдынъыз, онынъ янына барайыкъ.
– Сен Мени эр вакъыт эшиткенинъни билем, лякин бу сёзлерни шу ерде тургъан халкъ ичюн, олар Мени Сен ёллагъанынъа инанаджакълары ичюн дедим.
Бу шейлер ерине кельгенинен иман этинъиз деп, олар даа олмаздан эвель, Мен шуны сизге айттым.
Сиз де шаатлыкъ этеджексиз, чюнки сиз башындан Меннен берабер эдинъиз.
Иса анасыны ве янында Озюнинъ севимли шегирти тургъаныны корьди де, анасына: – Эй, къадын, мына бу сенинъ огълунъ! – деди.
Шу исе, Иса – Месих, Алланынъ Огълу олгъанына инанынъыз деп ве инанып, Онынъ Адындан аятны алынъыз деп, язылгъандыр.
Мына бу шегирт бу ишлернинъ эписине шаатлыкъ этип, оларны язып алды. Онынъ шаатлыгъы акъикъат олгъаныны билемиз.
Еудийлернинъ топрагъында ве Ерусалим шеэринде Исанынъ япкъан ишлерине биз шаат оламыз. Адамлар Оны агъачкъа асып ольдюрдилер.
Языда язылгъаны бизни огретмек ичюн язылгъан. Шунынъ ичюн сабыр этип ве Мукъаддес Язылардан юрекленип, биз ишанч тапмакъ мумкюнмиз.
Сизинъ ортанъыздаки акъсакъалларгъа мен ялварам, – мен де акъсакъалым ве Месих чеккен азапларнынъ шаатым; мен де тезден пейда оладжакъ шуретке къошуладжагъым, –
Мен буны сизге, Алла Огълунынъ Адына инангъанларгъа яздым. Онынъ ичюн билинъиз: сиз эбедий омюрге саип олдынъыз.
Деметрий акъкъында эр кес, акъикъатнынъ озю биле яхшы лаф эте. Биз де бунъа къошамыз, бизим шаатлыгъымыз догъру олгъаныны озюнъиз билесинъиз.