29 О ерде экши шарапкъа толу бир савут бар эди. Аскерлер сюнгерни экши шарапкъа батырдылар ве эзов отунынъ деметине илиштирип, Исанынъ агъзына узаттылар.
О, тереклер акъкъында, Ливанда оськен кедр терегинден башлап, диварлардан оськен эзов отунадже айта эди, айванлар ве къушлар акъкъында, сюйрелип юрген махлюкълар ве балыкълар акъкъында айта эди.
Алла Озю сени эбедиен ёкъ этеджек, сени булунгъан еринъден къувып айыраджакъ, тирилер топрагъындан сенинъ тамырынъны чыкъараджакъ. Сэла
– Эзов отунынъ деметини алып, савутта олгъан къангъа батырып, савуттаки къаннен къапу первазынынъ устюне ве эки тарафына якъынъыз. Ич биринъиз озь эвинъизнинъ къапусындан сабагъадже чыкъманъыз.
Элял олгъан адам эзов отуны алсын, оны сувгъа батырсын, сонъ чадыргъа, ичиндеки эписи савутларгъа ве эписи адамларгъа септирсин. Кемикке, ольдюрильген адамгъа, я да озь олюминен ольген адамгъа, я да къабирге токъунгъан адамнынъ устюне сувны септирсин.
Анда Исагъа ичмек ичюн оть къарыштырылгъан шарап бердилер. Иса оны дудакъларына тийдирди, амма ичмеге истемеди.
Олардан бириси тез-тез чапып барып, сюнгерни экши шарапкъа батырып, таякъ уджуна илиштирди де, Исагъа узатты.
Иса исе даа бир кере къатты сеснен къычырып, сонъки нефесини чыкъарды.
Бириси исе, чапып барып, сюнгерни экши шарапкъа батырып, таякъ уджуна илиштирди де, Исагъа узатты. Сонъ: – Токътанъыз, бакъайыкъ, Ильяс келип, Оны хачтан тюшюрир экенми? – деди.
Онынъ устюнден аскерлер де къылына эдилер. Исанынъ янына келип, Онъа экши ичимлик берип: