О, къардашларынынъ огюнде ве Самарие аскерлерининъ огюнде: – Бу заваллы ехудалылар не япалар я? Оларгъа разылыкъ берилирми? Олар къурбан чаларлармы? Бир куньде битирирлерми? Шу куль обалары арасындан якъылгъан ташларны джанландырырлармы? – дей эди.
Иса джевап берди: – Эгер санъа юкъарыдан берильмеген олса, сенде Меним устюмде ич бир къудретинъ олмаз эди. Шу себептен Мени сенинъ къолунъа бергеннинъ гунасы сенинъ гунанъдан буюк.
Баш руханийлер ве мемурлар Исаны корип: – Оны хачкъа мыхла, хачкъа! – деп къычырдылар. – Оны сиз алынъыз да, хачкъа мыхланъыз! Мен Онда ич бир къабаат тапмадым, – деди Пилат оларгъа.
Нетиджеде, оны озьлерининъ Къанунына коре меселелер боюнджа къабаатлагъанларыны бильдим, лякин онда олюмге я да апске ляйыкъ ич бир къабаатны тапмадым.