19 Олар акъикъатта азиз олсунлар деп, Мен Озюмни олар ичюн Санъа багъышлайым.
Догърулыгъы ярыкъ киби корюнмегендже, къуртулышы янгъан къандиль киби олмагъандже, Сионнынъ файдасы ичюн сусып отурмайджагъым, Ерусалим ичюн тынчланмайджагъым.
– Сени ана къурсагъында яратмагъанымдан эвель, сени сайладым. Сен догъмаздан эвель, Мен сени айырып элялладым, халкъларгъа пейгъамбер оларакъ къойдым.
бутюнлей якъыладжакъ къурбан оларакъ бир бузав, бир къочкъар ве бир йыллыкъ къозу;
Бабам Мени азиз этип, дюньягъа ёллады. «Мен Алланынъ Огълу олам», – дегеним ичюн, «Куфюр сёзлер айта», – деп, Мени къабаатлайсызмы?
Ким озь джаныны достлары ичюн берсе, бундан юксек севги ёкъ.
Меним сизге айткъан сёзюм ичюн сиз энди темизсинъиз.
Оларны акъикъат кучюнен азиз эт. Сенинъ Сёзюнъ – акъикъаттыр.
Мен тек олар ичюн сорамайым, оларнынъ лафыны эшитип Манъа иман этеджеклер ичюн де сорайым.
Коринт шеэриндеки Алланынъ иманлылар джемиетине, Иса Месих ярдымынен эляллангъанларгъа, чагъырылгъан азизлерге ве эр ерде, эм сизде, эм бизде Раббимиз Иса Месихнинъ Адына инангъанларнынъ эписине:
Буларнынъ эписи – сизлер ичюндир, Алланынъ эйилиги даа чокъ адамларгъа кечсин ве Онынъ шурети ичюн айтылгъан шукюрлер даа артсын.
Мен онынъ алдында сизлерни макътагъан эдим ве энди бундан утанмадым. Сизлерге эр шейде догърусыны айткъанымыз киби, Титнинъ огюнде макътангъанымыз да акъикъат олып чыкъты.
Сизлер Раббимиз Иса Месихнинъ эйилигини билесиз: О, зенгин олса да, сизлер ичюн фукъаре олды, ве шунынъ ичюн сиз онынъ фукъарелиги ярдымынен зенгин олдынъыз.
Бу Хабер бутюн дюньяда даркъалаята ве берекет кетире, сизинъ аранъызда да, сизлер акъикъатта Алланынъ эйилигини эшиткен ве анълагъан куньден башлап, шуны япаята.
Алла бизлерни писликке дегиль, азизликке чагъырды.
Шу себептен, сайлагъан адамлар ичюн эр шейге даянам, олар да Иса Месихте олгъан къуртулышны ве эбедий шуретни алсынлар.
Бизни эр бир гунадан къуртармакъ, яхшы ишлерни гъайретнен япкъан темиз сайлангъан халкъны Озюне азырламакъ ичюн, О, Озюни бизим ичюн къурбан кетирди.
Тюшюнинъиз, эгер кимдир Алланынъ Огълуны таптаса, оны азиз эткен васиетнинъ къаныны азизлик деп саймаса, хайырлы Рухны яманласа, о, не къадар агъыр джезагъа ляйыкъ сайыладжакъ!
Керчектен де, эм адамларны азиз эткен Иса, эм де азиз олгъанларнынъ эписи – бир Бабадандыр. Шу себептен Иса оларгъа «агъа-къардашларым» демеге утанмай. О бойле дей:
Текелернен бугъаларнынъ къаны ве якъылгъан къунанджыннынъ кулю арам олгъан адамларнынъ устюне сепильгенде, оларны азиз эте ве оларнынъ беденини темизлей,
Шунынъ ичюн биринджи васиет де къан тёкюльген сонъ кучьке кирди.
Акис алда, О, дюнья яратылгъандан берли чокъ кере азап чекмек керек олур эди. О исе заманнынъ сонъунда бир кере пейда олды, Озюни къурбан этти ве адамларнынъ гуналарыны ёкъ этти.
Балалар, севгимизни сёзлернен я да тильнен дегиль, акъикъат ве ишлеримизнен косьтерейик.
О, насыл элял олса, Онъа бойле умют багълагъан эр бир адам да эляллана.