32 – Мына, ойле вакъыт келеята ве энди кельди ки, эр биринъиз озь тарафынъызгъа къачаджакъсыз, ве Мен бир Озюм олып къаладжагъым. Амма Мен ялынъыз дегилим, чюнки Баба Меннен берабер.
– Эй, къылыч! Меним чобаныма, Манъа якъын адамгъа къаршы котериль! – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Чобанны ур да, къойлар тараф-тараф къачсын. Мен кичик къозуларгъа къаршы чыкъаджагъым.
Шу арада Иса шегиртлерине: – Бу гедже эпинъиз Меним ичюн ёлдан уруладжакъсыз. Языда шойле язылгъан: Чобанны урып йыкъсам – сюрюдеки къойлар да дагъытыладжакъ.
– Лякин буларнынъ эписи, Пейгъамберлернинъ Язылары беджерильмеси ичюн, олды. О вакъытта эписи шегиртлери Исаны къалдырып, къачып кеттилер.
Иса шегиртлерине: – Сиз эпинъиз ёлдан уруладжакъсыз. Языда шойле язылгъан: Чобанны урып йыкъсам – къойлар да дагъытыладжакъ.
О вакъытта эписи, Исаны къалдырып, къачып кеттилер.
Иса оларгъа шойле джевап къайтарды: – Инсан Огълу шуретленеджек вакъты кельди.
Сизни синагогадан айыраджакълар. Ойле заман келеята ки, сизни ольдюрген эр бир адам, буны япып, Аллагъа хызмет этем, деп тюшюнеджек.
Бу шейлерни Мен сизге кинаенен айттым. Лякин ойле бир вакъыт келе ки, энди сизге кинаенен айтмайджагъым, Баба акъкъында ачыкътан-ачыкъ айтаджагъым.
– Энди инанасынъызмы? – деди Иса оларгъа.
Сонъ шегиртине: – Мына бу сенинъ ананъ! – деди. О вакъыттан башлап, о шегирт Мерьемни озь эвине алды.
Сонъ шегиртлер кене озь эвлерине къайтып кеттилер.
Иса онъа: – Манъа инан, къадын! Ойле бир вакъыт келеята ки, Бабагъа не бу дагъда, не Ерусалимде табынаджакъсыз, – деди.
Амма ойле заман келеята ве энди кельген ки, акъикъий табынгъанлар Бабагъа Рухнен ве акъикъатнен табынаджакълар. Баба Озюне бойле табынгъанларны къыдыра.
Сизге керчектен догърусыны айтам: ойле заман келеята ве энди кельди ки, олюлер Алла Огълунынъ сесини эшитеджек, ве Онынъ сесини эшиткенлер тири оладжакълар.
Бунъа шашманъыз. Ойле заман келеята ки, мезарлыкъта олгъанларнынъ эписи Онынъ сесини эшитеджек
Эгер Мен суд этсем де, адалетли суд этем, чюнки Мен ялынъыз дегилим, Мени ёллагъан Бабам Меннен.
Мени Ёллагъан Озюмнен. О, Мени ялынъыз къалдырмагъан, чюнки Мен эр вакъыт О бегенген ишлерни япам.
Биз бири-биримизнен сагълыкълашып, гемиге чыкътыкъ, олар исе эвлерине къайтып кеттилер.
Саул Стефаннынъ ольдюрильмесине разы эди. О куннинъ озюнде Ерусалимдеки иманлыларнынъ джемиетини пек къуваламагъа башладылар. Эльчилерден гъайры эписи иманлылар Еудие ве Самариенинъ эр тарафына дагъылып кеттилер.