14 Эгер сиз буюргъанларымны беджерсенъиз, сиз Меним достларымсыз.
Натан огълу Азарья – виляет башлыкъларынынъ башы; Натан огълу Завуд – руханий ве падишанынъ меслеатчысы;
О, РАББИге пек япышты, РАББИнинъ пешинден къалмады, РАББИ Мусанен буюргъан эмирлерни тута эди.
Сен бу топракъларда яшагъанларны Сенинъ Исраиль халкъынънынъ козю огюнде къуваладынъ ве шу топракъларны достунъ Ибраимнинъ эвлятларына омюрбилля бердинъ.
Муса ве Харун, РАББИ насыл айткъан олса, ойле де яптылар.
Ёкъсул ялварып сорай, бай исе къаба джевап къайтара.
– Къызкъардашым, келиним! Мен багъчама кирдим, мюрюмни къокъулы отларымнен топладым, солакъ балымны ашадым, шарабымны сютюмнен ичтим. – Эй, достлар! Ашанъ, ичинъ! Эй, севгилилер! Севгиден сархош олунъ!
– Сен исе, Исраиль – Меним къулум, Мен сайлагъан Якъуп, севимли достум Ибраимнинъ эвлятлары!
Олар келип, топракънынъ сабылары олдылар, амма Сенинъ сёзюнъни динълемедилер, Къанунынъа коре арекет этмедилер, Сен оларгъа буюргъан шейлерни беджермедилер, ве Сен бутюн бу беляларны башларына тюшюрдинъ.
Мен берильген эмирге коре яптым. Куньдюз шейлеримни, санки сюргюнликке кетеджек киби, чыкъардым. Акъшам къолумнен диварны парлап, къаранлыкъта тешиктен шейлеримни чыкъардым ве оларнынъ козю огюнде омузыма юкледим.
– Ким Коклердеки Бабамнынъ ирадесини беджерсе, о Меним къардашым, къызкъардашым ве анамдыр.
Мен сизге, достларыма айтам: беденни ольдюрип, сонъ башкъа бир шей япып оламагъанлардан къоркъманъыз.
Эгер буны анъласанъыз, буны беджерип бахтлы олурсыз!
Эгер Мени севсенъиз, эмирлеримни тутаджакъсынъыз.
Меним эмирлеримни тутып беджерген адам Мени севе. Мени севген адамны Бабам да севеджек. Мен де оны севеджем ве онъа Озюмни косьтереджем, – деди Иса.
Сизге айткъанымны: «Мен сизден кетеятам ве кене къайтаджам», – эшиттинъиз. Эгер Мени севген олсанъыз, «Бабамнынъ янына кетеятам», – дегениме къуваныр эдинъиз, чюнки Бабам Менден буюктир.
О вакъыт анасы хызметчилерге: – О, сизге не айтса, оны япынъыз, – деди.
Бойле этип: «Ибраим Аллагъа иман этти, ве Алла тарафындан бу онъа инсафлыкъ деп сайылды», – язылгъаны ерине кельди, ве Ибраим Алланынъ досту олып адланды.
Алланы севмек – Онынъ эмирлерини беджермектир. Онынъ эмирлери исе агъыр дегиль,
Сонъ армангъа барып, къайнанасынынъ бутюн айткъанларыны япты.