13 Меним Адымдан бир шей сорасанъыз, оны беджереджегим, ве Баба Огълунда шерефленеджек.
Сизлер дува окъугъанда, ишанчнен не сорасанъыз, оны аладжакъсыз, – деди.
Соранъыз – сизге бериледжек. Къыдырынъыз – тападжакъсыз. Такъырдатынъыз – сизге ачыладжакъ.
Шунынъ ичюн Мен сизге айтам: сиз дуваларынъызда не сорасанъыз, оны аладжагъынъызгъа инанынъыз ве истегинъиз ерине келир.
Мен сизге айтам: соранъыз – сизге бериледжек. Къыдырынъыз – тападжакъсыз. Такъырдатынъыз – сизге ачыладжакъ.
Мен ве Бабам – бирмиз.
Иса къычырып: – Манъа иман эткен адам Манъа дегиль, Мени Ёллагъангъа иман эте.
Иуда чыкъып кеткен сонъ, Иса деди: – Шимди Инсан Огълу шерефленди, Инсан Огълунда Алла да шерефленди.
Меним Адымдан не сорасанъыз, Мен беджереджегим.
Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.
Сиз Мени сайлагъанынъыз дегиль, сизни Мен Озюм сайладым, юрмеге ве гъайып олмайджакъ мейва бермеге тайин эттим. Шунынъ ичюн, Меним Адымдан Бабадан не истесенъиз, О, сизге береджек.
Эгер сиз Менде къалсанъыз ве сёзлерим сизде къалса, истегенинъизни соранъыз, сизге бериледжек.
О куню Менден ич бир шей сорамайджакъсыз. Сизге керчектен догърусыны айтам: эгер Меним Адымдан Бабадан не сорасанъыз, О, сизге береджек.
О куню Меним Адымдан сорайджакъсыз. Мен, сиз ичюн Бабадан сорайджагъым, демейим.
Сизге акъикъатны айтам: Меним кетеяткъаным сиз ичюн файдалыдыр. Эгер Мен кетмесем, Къорчалайыджы сизге кельмез. Эгер кетсем, Оны сизге ёллайджагъым.
Иса къадынгъа джевап берип: – Эгер сен Алланынъ бахшышыны ве «Манъа ичмеге сув берсе», дегенининъ ким олгъаныны бильсенъ, Ондан сен озюнъ сув истер эдинъ, ве О санъа тири сув берер эди, – деди.
Лякин ким Мен береджек сувны ичсе, ич бир вакъыт сувсамайджакъ. Мен береджек сувны ичкен адамнынъ ичинде эбедий омюрге ынтылгъан чокъракъ пейда оладжакъ, – деди.
Иса еудийлерге къаршы чыкъып, шай деди: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Огъул Бабасынынъ япкъан ишлерини корьмегендже, Озю ич бир шей япалмаз. Бабасы не япса, Огълу да тамам шу шейлерни япа.
Байрамнынъ сонъки, энъ улу кунюнде Иса турды да, къычырып: – Ким сувсагъан олса, Манъа келип ичсин.
Шунынъ ичюн, белли олмагъан тильде лаф эткен адам оны анълатмакъ къабилиетини алмакъ ичюн дува окъусын.
Онынъ ярдымынен биз экимиз бир Рухнен Бабанынъ янына якъынлашып оламыз.
Онен бирликте олып, Месихке иманымызнен биз джесаретнен ве эминликнен Аллагъа якъынлашмакъ мумкюнмиз.
Шу себептен, коклердеки ве ер юзюндеки эр бир сойгъа ад берген Бабанынъ огюнде тиз чёкем.
Манъа кучь берген Иса Месихнинъ ярдымынен эр шейни япып олам.
Не айтсанъыз я да не япсанъыз, эписини Рабби Исанынъ Адына япынъыз ве Онынъ ярдымынен Алла Бабагъа шукюр этинъиз.
Токътамайып, макътав къурбанларыны Аллагъа Иса аркъалы багъышлайыкъ, эр вакъыт бизим тиллеримизнен Онынъ Адына шукюр этейик.
Бизим баш руханийимиз къуветсизлигимизни анълай. О, бизлер киби, эр тарафтан сыналгъан эди, амма бизге бакъкъанда, ич бир гуна япмады.
Шунынъ ичюн адамлар Исанынъ ярдымынен Аллагъа якъынлашкъанда, Иса оларны къуртара биле, чюнки О, эр вакъыт яшай ве Алланынъ огюнде оларнынъ тарафыны тутып, оларны къорчалай.
Эгер биринъизнинъ икмети эксик олса, Алладан истенъиз, ве Алла сизге икмет берер. Алла опькелемейип, эписине боллукънен бере.
Бойлеликнен, тедавийленмек ичюн, бири-биринъизге гуналарынъызны айтынъыз ве бири-биринъиз ичюн дува этинъиз. Инсафлы адамнынъ дувасы чокъ шей япа биле.
Озьлеринъизден, тири ташлардан киби, Алла рухий бинаны къура. Сонъ сиз, азиз руханийлер олып, Иса Месихнинъ ярдымынен Аллагъа хош кельген рухий къурбанларны кетиреджексинъиз.
ве Ондан нени сорасакъ, Ондан алырмыз, чюнки биз Онынъ эмирлерини беджерип, Оны мемнюн эткен ишлерни япамыз.
Биз де Онынъ огюнде о къадар джесюр оламыз ки, Онынъ ирадесине коре бир шей истеп сорасакъ, О, бизни эшите.