38 Иса джевап берип: – Мен ичюн джанынъны береджексинъми? Санъа керчектен догърусыны айтам: хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Кибир артындан – эляк, къопайлыкъ артындан – йыкъылув келир.
Озюне ишангъан – акъылсыздыр, икмет ёлунда юрген исе къуртурылыр.
Кибирлилик адамны ашалай, алчакъгонъюлли исе шурет къазаныр.
Иса онъа: – Санъа догърусыны айтам: шу геджеси, хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Иса онъа: – Санъа догърусыны айтам: бугунь, шу геджеси, хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Симон Исагъа джевап берип: – Рабби! Мен Сеннен зиндангъа да, олюмге де бармагъа азырым! – деди.
Иса онъа: – Санъа шуны айтам, Пётр: бугунь хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
– Энди инанасынъызмы? – деди Иса оларгъа.
Сонъ учюнджи кере Пётрдан сорады: – Юхан огълу Симон, сен Мени севесинъми? Озюнден учюнджи кере: «Мени севесинъми?» – деп сорагъанына Пётрнынъ джаны агъырды. – Рабби! Сен эр шейни билесинъ, мен Сени севгенимни де билесинъ, – деди Пётр. Иса онъа шойле деди: – Къойларымны ашат!
Бу шей учь кере текрарланды. Сонъ эписи кене кокке котерильди.
Шунынъ ичюн, эгер бир адам аякьта къатты тургъанына ишанса, о, йыкъылмакътан сакъынсын.