Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Юхан 12:40 - Мукъаддес Китап

40 «Рабби бу халкънынъ козьлерини кёр этти, юрегини де бир шей анъламагъан киби этти. Бойледже, олар козьлеринен корьмезлер, акъылларынен анъламазлар, оларны тедавийлесин деп, Онъа кельмезлер».

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Юхан 12:40
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИ: «Рамот-Гиладгъа кетсин де, анда эляк олсун деп, ким Ахавны къандыраджакъ?» – деди. Бириси бир шей деди, башкъасы башкъа шей деди.


сынъырларынъ ичинде аманлыкъ бере, энъ яхшы богъдайнен сени тойдура.


«Сенинъ Алланъ къайда?» – деп, менден кунь бою сорагъанларда, козьяшым гедже-куньдюз манъа отьмек олды.


Я РАББИ, ачувынъда тазирлеме мени, гъазабынъда мени джезалама!


РАББИ Мусагъа: – Фыравунгъа бар. Мен онынъ ве хызметчилерининъ юреклерини инат эттим. Шимди оларнынъ козьлери огюнде Мен аляметлеримни косьтеририм.


Муса ве Харун фыравуннынъ огюнде бу аджайип шейлернинъ эписини яптылар, амма РАББИ фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве о, Исраиль халкъыны озь топрагъындан йибермеди.


Мен мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим, ве олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, арабаларына ве атлыларына япаджакъ ишимде шуретимни косьтеририм.


Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – деди. Исраиллилер ойле де яптылар.


РАББИ Мысыр падишасы олгъан фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве о, исраиллилернинъ артларындан къувалады. Исраиль огъуллары исе РАББИнинъ къудретли къолу астында кете эдилер.


РАББИ Мусагъа: – Мысыргъа къайтып баргъанынъдан сонъ, эписи аджайип шейлерни Мен санъа берген къуветнен фыравуннынъ козю огюнде яп. Лякин Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, халкъны йибермез.


Фыравуннынъ юреги таш киби олды, ве РАББИ айткъаны дайын, о, Мусанен Харунны динълемеди.


Лякин Мен фыравуннынъ юрегини таш киби этерим ве Мысыр топрагъында чокътан-чокъ аляметлеримни ве аджайип шейлеримни япарым.


Лякин РАББИ фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве РАББИ айткъаны киби, о, Мусанен Харунны динълемеди.


Я РАББИ! Сен къолунъны юкъары котердинъ, амма олар корьмейлер. Сен халкъынъны севгенинъни корип, утанаджакълар, атешинъ душманларынъны ашап битиреджек.


РАББИ сизни къатты юкъугъа далдырды! Эй, пейгъамберлер! О козьлеринъизни къапатты! Эй, гизли шейлерни корьгенлер! О башларынъызны орьтти!


Амма О гуналарымыз ичюн яраланды, къабаатларымыз ичюн урулып къырылды. Бизде тынчлыкъ-аманлыкъ олсун деп, джеза Онынъ устюне тюшти, Онынъ яраларынен бизлер яхшы олдыкъ.


Бу халкънынъ акъылларыны токъал эт, къулакъларыны тыкъат, козьлерини къапат. Козьлеринен корьмесинлер, къулакъларынен эшитмесинлер, юреклеринен анъламасынлар. Оларны тедавийлемеге Манъа ялвармасынлар.


– Кет, – деди РАББИ, – ве бу халкъкъа айт: «Къулакъларынъызнен эшитеджексиз, амма анъламайджакъсыз, козьлеринъизнен бакъаджакъсыз, амма корип оламайджакъсыз!»


– Арткъа къайтынъыз, ёлдан урулгъан балалар, инатлыгъынъызны тедавийлерим. – Иште, биз Санъа келемиз. Сен – РАББИ, бизим Алламызсынъ.


– Эй, акъылсыз ве таш юрекли халкъ, козьлери олгъан, амма корьмеген, къулакълары олгъан, амма эшитмеген адамлар, буны динъленъиз:


– Инсан огълу! Сен исьянджылар арасында яшайсынъ. Оларнынъ корьмек ичюн козьлери бар, амма олар корьмейлер. Оларнынъ эшитмек ичюн къулакълары бар, амма эшитмейлер. Бу инат халкътыр.


Эгер бирде-бир пейгъамбер озь-озюни алдатып, сёз айтса, Мен онъа озь-озюни алдатмагъа ёл бердим. Мен элимни онъа къаршы узатаджагъым ве оны халкъым Исраиль арасындан ёкъ этеджегим.


Ашшур энди бизни къуртармайджакъ, биз бир даа дженк атлары устюне минмейджекмиз. Шимди къолларымызнен япкъан шейлеримизге: «Сиз – бизим аллаларымыз», – айтмайджакъмыз. Оксюз тек Сенде мераметни тападжакъ.


Беля вакътында олар Менден ярдым сорайджакъ ве: «Айдынъыз, РАББИмизге къайтайыкъ! О, хасталыкъ берди – О да тедавийлер, О, урды – О да яраларымызны сарар, – дейджек.


Оларны къалдырынъыз! Олар – сокъурларнынъ кёр етекчилеридир. Эгер сокъур сокъурны етеклеп юрсе, олар экиси де чукъургъа тюшип кетерлер, – деди.


Оларгъа кинаели икяелерни айтылгъанынынъ макъсады шундадыр: Олар, козьлеринен бакъып – корьмесинлер, къулакъларынен эшитип – анъламасынлар, сонъ тёвбе этмесинлер, гуналары багъышланмасын!


Олар отьмекнен олып кечкен аджайип адисени анъламадылар, юреклери де ачылмагъан эди.


– Устюмде Раббининъ Руху булуна; О, мени ягънен сюртип, алчакъгонъюллилерге хайырлы хабер бермеге, эсирлерге – азатлыкъ, сокъурларгъа – козьлери ачылгъаны акъкъында айтмагъа, азап чеккенлерни къуртармагъа, Раббининъ разылыкъ йылы кельгенини беян этмеге ёллады, – деп язылгъан ерини тапып окъуды.


О оларгъа: – Алла Падишалыгъынынъ сырлары сизге ачылгъан, – деди. – Къалгъанларына исе олар кинаели икяенен берильген. Сонъ олар козьлеринен бакъып – корьмесинлер, къулакъларынен эшитип – анъламасынлар.


Олар ана шу себептен инанып оламай эдилер. Ешая пейгъамбер даа айткъаны киби:


Иса: – Корьмегенлер корьсюнлер, корьгенлер исе кёр олсунлар деп, Мен бу дюньягъа суд этмеге кельдим, – деди.


Олар топлашув тарафындан ёлланылгъан сонъ, Фенике ве Самариеден кечип, о ердеки дин къардашларына башкъа халкъларнынъ Аллагъа иман эткенлерини айтып берип, эписине буюк севинч багъышладылар.


Бу халкъкъа барып айт: «Къулакъларынъызнен эшитеджексиз, амма анъламайджакъсыз, козьлеринъизнен бакъаджакъсыз, амма корип оламайджакъсыз».


Бунынънен, гуналарынъыз багъышланмасы ичюн тёвбе этинъиз ве Алланынъ ёлуна къайтынъыз.


Демек, Алла кимге мерамет эйлемеге истесе, онъа мерамет эте, ве кимнинъ юрегини къатты этмеге истесе, онынъ юрегини таш киби япа.


Лякин бу куньгедже РАББИ сизлерге анълагъан акъыл, корьген козь ве эшиткен къулакъ бермеди.


Олар Исраильнен дженк этсинлер деп, РАББИ Озю оларнынъ юреклерини къаттырды. РАББИ Мусагъа буюргъаны киби, оларны аджымайып ольдюрип ташламакъ, бутюнлей ёкъ этмек керек эди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ