Сонъ мен коктен бир давуш эшиттим. О, чокъ сувларнынъ шувулдагъанына, кучьлю кок гудюрдисине ошай эди. Бу давуш арфа чалаяткъан чалгъыджыларнынъ чыкъаргъан сесини анъдыра эди.
Мелек алтын чанакъны алып, оны къурбан ериндеки атешнен толдурды ве ер юзюне атты. О вакъыт кок гудюрдиси сеслери янъгъырап, яшын яшнады ве зельзеле башланды.