8 – Равви, – деди шегиртлери, – якъында еудийлер Сени ташларнен ольдюрмеге чаресини къыдыра эдилер. Сен кене о ерге бармагъа истейсинъми?
базар мейданларында урьметнен селям бермесини ве адамлар тарафындан «Равви» дегенлерини истейлер.
Сизлерге исе «Равви» демесинлер, чюнки сизинъ бир Оджанъыз бар. Сиз бир-биринъизге – агъа-къардашсынъыз.
О вакъыт еудийлернинъ башлыкълары Исаны ташларнен ольдюрмек ичюн, кене таш алып башладылар. Иса:
Сонъра еудийлер кене Исаны якъаламагъа чаресини къыдыра эдилер, лякин Иса оларнынъ къолларындан къуртулып кетти,
Мартагъа ве Мерьемге, агъасынынъ ольгени себебинен оларнынъ гонълюни алмакъ ичюн, чокъ еудийлер кельген эдилер.
Шу арада шегиртлери: – Равви, аш ашаса, – деп Исаны чагъырдылар.
О вакъыт олар, Исагъа атмакъ ичюн къолларына таш алдылар. Лякин Иса гизленип, Сарайдан чыкъты.
Лякин яшайышымнынъ къыймети мен ичюн бир шей дегиль. Тек ишимни битирмеге, Алланынъ хайырыны анълаткъан Къуванчлы Хаберни даркъатмакъ ичюн, Рабби Исадан алгъан вазифени беджермеге истейим.