32 Мерьем Иса тургъан ерге келип, Оны корьди де, аякълары тюбюне озюни ташлап: – Рабби! – деди. – Эгер Сен шу ерде олгъан олсанъ, Меним агъам ольмез эди!
О, бурулгъан кягъытны алгъанда, дёрт айван ве йигирми дёрт акъсакъал Къозунынъ алдына ерге йыкъылдылар. Эр бирининъ къолунда арфа ве алтын чанакълар бар эди. Чанакълар къокъулы миске, азизлернинъ дуваларына толу эди.