27 – Эбет, Рабби, – деди Марта. – Дюньягъа келеяткъан Месих, Алланынъ Огълу Сен олгъанынъа инанам.
– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
– Келеджек Бириси Сенсинъми? Я да биз башкъасыны беклейикми? – деп Ондан соратты.
Симон Пётр джевап берип: – Сен – Месихсинъ, Тири Алланынъ Огълусынъ! – деди.
Сонъ Иса шегиртлерине Озюни Месих олгъаны акъкъында кимсеге айтмагъа кесен-кес ясакъ этти.
Бугунь Давутнынъ Шеэринде сизинъ Къуртарыджынъыз догъды. О – Месих, Раббидир! – деди.
О вакъыт Натанель: – Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Исраильнинъ Падишасысынъ! – деди.
Олар къадынгъа: – Энди иман эткенимиз сенинъ айткъанынъ ичюн дегиль. Озюмиз эшиттик ве билемиз ки, бу, керчектен де дюньянынъ Къуртарыджысыдыр, – дедилер.
Адамлар, Иса косьтерген бельгини корип: – Керчектен де, бу – дюньягъа келеяткъан Пейгъамбердир, – дедилер.
Биз инандыкъ ве бильдик ки, Сен – Алланынъ Азизи оласынъ.
Ёлны девам этип кетеяткъанларында, сув олгъан бир ерге кельдилер. Везир: – Мына, сув! Меним сувгъа батырылып чыкъкъаныма не кедер эте? – деди.
Исанынъ Месих олгъанына инангъан эр бир адам Алладан догъулгъандыр. Бабаны севген эр бир адам Онынъ Баласыны да севе.
Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.