31 О вакъыт еудийлернинъ башлыкълары Исаны ташларнен ольдюрмек ичюн, кене таш алып башладылар. Иса:
Муса, ярдым сорап, РАББИге ялварды: – Бу халкънен мен не япайым? Даа бираз вакъыт кечсе, олар мени ташнен урарлар.
Фериселер исе кетип топлаштылар ве Исаны насыл этип ольдюрмеге акъыл таныштылар.
Юзюмджилер исе онынъ хызметчилерини туттылар ве бирисини котекледилер, даа бирисини ольдюрдилер, учюнджисини ташларнен урдылар.
Бойледже, инсафлы адам Хабильнинъ къанындан башлап, Алланынъ Сарайы ве къурбан ери арасында сизлер ольдюрген Берекиянынъ огълу Зекъарьянынъ къанынадже ер юзюнде тёкюльген бутюн гунасыз адамларнынъ къаны сизинъ бойнунъызда!
Мына Ягъянынъ шаатлыгъы. Еудийлер Ерусалимден руханийлер ве левийлилерни ёллап, Ягъядан: – Сен кимсинъ? – деп сорадылар.
Онынъ этрафыны еудийлернинъ башлыкълары сарып алдылар. – Даа не къадар Сен бизим сабырымызны сынайджакъсынъ? Эгер Сен Месих олсанъ, бизге ачыкътан-ачыкъ айт, – дедилер олар.
– Мен сизге Бабамнынъ Адындан чокъ яхшы ишлер косьтердим. Оларнынъ къайсы бири ичюн Мени ташларнен ольдюрмеге истейсиз? – деди.
– Равви, – деди шегиртлери, – якъында еудийлер Сени ташларнен ольдюрмеге чаресини къыдыра эдилер. Сен кене о ерге бармагъа истейсинъми?
Шунынъ ичюн еудийлер Исаны ольдюрмек ичюн, даа чокъ арекет эте башладылар, чюнки Иса раатлыкъ кунюни бозгъанындан гъайры Аллагъа «Бабам» дей эди ве шунынънен Озюнинъ Аллагъа тенъ олгъаныны косьтере эди.
О вакъыт олар, Исагъа атмакъ ичюн къолларына таш алдылар. Лякин Иса гизленип, Сарайдан чыкъты.
Бабаларынъыз пейгъамберлерден къайсы бирисини къувмадылар? Олар Инсафлы Олгъаннынъ келеджегини хабер эткенлерни ольдюрдилер. Сизлер де энди Оны саткъан ве ольдюрген адамлар олдынъыз!
Давут буюк бир хавф алтына тюшти, чюнки халкъ оны ташларнен ольдюреджек олды. Эр бир киши огъуллары ве къызлары ичюн джандан къасеветленди.