Рабби Иса айланып, Пётргъа бакъты. Шу ань Пётр Раббининъ онъа: «Бугунь хораз къычырмаздан эвель, сен учь кере Менден вазгечеджексинъ», – деген сёзлерини хатырлады.
Бу адам бир геджеде Исанынъ алдына келип, Онъа: – Равви! Сен Алладан кельген бир оджа олгъанынъны биз билемиз. Ич кимсе, эгер Алла онен олмаса, Сен косьтерген бельгилерни япалмаз, – деди.
Олар Ягъянынъ алдына барып: – Равви! Сеннен берабер Иордан озенининъ башкъа тарафында олгъан, сен шаатлыкъ берген адам шимди халкъны сувгъа батырып чыкъара, эр кес де Онъа бара, – дедилер.
Рут исе джевап къайтарып: – Сени быракъмагъа ве арткъа къайтмагъа манъа ялварма. Сен къайда кетсенъ, мен де анда кетеджегим, сен къайда яшасанъ, мен де анда яшайджагъым. Сенинъ халкъынъ – меним халкъым оладжакъ, сенинъ Алланъ – меним Аллам оладжакъ.