1 Эй, байлар, шимди сизлер динъленъиз! Башынъызгъа тюшеджек белялардан окюрип агъланъыз!
РАББИ коклерден гудюрдеди, Юдже Алланынъ сеси котерильди, бурчакъ ве атешли комюр ёллады.
Байлыгъына ишангъан йыкъылыр, инсафлы адамлар исе япракъ киби ешерир.
Гъазап Куню байлыкъ ярдым этмез, инсафлыкъ исе олюмден къуртарыр.
Агъланъыз! РАББИнинъ куню якъындыр! Эр шейни йыкътыраджакъ Къудретлининъ кучю келе!
Сокъакъларында чувал токъумаларына сарылалар, дамларда ве мейданларда эр кес агълай, эр кес козьяш ичинде богъула.
Онынъ ичюн чувал токъумасына сарылынъыз, аджджы агъланъыз, РАББИнинъ янгъан ачувы бизден къайтмайджакъ.
РАББИ бойле дей: – Акъыллы адам акъыллыгъынен, кучьлю адам къудретинен, бай адам байлыгъынен макътанмасын.
ве айт: Не аджайип эди сенинъ ананъ! Арсланлар арасында о, ята эди, яш арсланларнынъ арасында озь балаларыны осьтюре эди.
– Инсан огълу! Пейгъамберлик эт ве бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Агъланъыз, «Вай, беля куню!» – денъиз.
Эй, ыргъатлар, бетлеринъизни къызартынъыз, эй, багъджылар, агъланъыз, – тарлаларнынъ берекети гъайып олды, богъдай ве арпа ич къалмады.
Эй, руханийлер, чувал безинен къушанып, агъланъыз! Къурбан ерининъ янында хызмет эткенлер, зар чекинъиз! Эй, Алламнынъ хызметчилери, Алланынъ Эвине киринъиз, чувал безинде геджеленъиз. Алланъызнынъ Эвинде ашлыкъ ве ичерлик бахшышы къалмады.
Эй, сархошлар, уянынъыз! Эй, шарап ичкенлер, агъланъыз ве сызланъыз, – агъызларынъыздан юзюм шырасыны тартып алдылар!
Шеэр байлары залымлыкъкъа толу, анда яшагъанлар ялан айталар, озь тиллеринен алдаталар.
РАББИнинъ гъазабы кунюнде оларны не кумюшлери, не алтынлары къуртараджакъ. РАББИнинъ ачув атеши бутюн ерни ютаджакъ. РАББИ ер юзюнде яшагъанларнынъ эписини ёкъ этеджек, оларнынъ сонъу апансыздан келеджек.
Ешурун семиз олгъан ве тепе башлагъан. Семиз олгъансынъ, шишманлангъансынъ, толушкъансынъ! Сонъ оны яраткъан Алланы къалдыргъан, озь къуртулыш Къаясындан игренген.
Кунеш чыкъып, якъыджы сыджагъынен отларны къурута. Чечекнинъ япракълары тюше, ве дюльберлиги джоюла. Бай адам да бойле, озь ишлери ичинде къуруп къаладжакътыр.
Лякин сизлер фукъареге урьметсизлик косьтересиз. Сизлерни къыйнагъан, судгъа чекип алып баргъан байлар дегильми?
Энди мени динъленъиз! Базыларынъыз: «Бугунь я да ярын бир шеэрге барып, о ерде бир йыл яшап, алыш-вериш япып, файда корермиз», – дейсиз.
Кедерленинъиз, окюрип агъланъыз! Кулькюнъиз агълавгъа, къуванчынъыз къасеветке айлансын.