1 Агъа-къардашларым, сизинъ аранъыздан оджа олмагъа чокъусы арекет этмесин. Билесинъиз ки, биз, оджалар, къаттыджа суд этиледжекмиз.
Муса Харунгъа бойле деди: – РАББИ: «Манъа якъынлашкъан адамларда азизлигимни косьтеририм, бутюн халкънынъ огюнде шуретли олурым», – дегенде, буны козьде тута эди. Харун индемеди.
РАББИ буны япкъан эр бир адамны, о адам оны озю эткенине, я да башкъасына бакъып япкъанына бакъмадан, Якъупнынъ чадырларындан ёкъ этсин. Ордуларнынъ РАББИсине бахшышлар ве къурбанлар кетиреджек эвлятлары биле сагъ къалмасын.
Шегирт озь оджасындан юкъары олмаз, хызметчи исе – озюнинъ эфендисинден.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.
Фериселер буны корип, Исанынъ шегиртлеринден: – Сизинъ Оджанъыз салым топлайыджылар ве гуналы адамларнен ашап-ичип отургъаны недир? – деп сорадылар.
Эфенди эв идареджисини чагъырып: «Сенинъ акъкъынъда эшиткенлерим недир? Ишлеринънинъ эсабыны бер, сен энди эвимде идарелик япмайджанъ», – дей.
Кимсени укюм этменъиз, сизни де укюм этмезлер. Кимсени къабаатламанъыз, сизни да къабаатламазлар. Багъышланъыз, сизни де багъышларлар.
Иса онъа джевап берип: – Сен Исраильнинъ оджасы олып, буны бильмейсинъми?
Антиохия шеэриндеки иманлылар топлашувында пейгъамберлер ве оджалар бар эдилер: Барнаба, лагъабы «Нигер» олгъан Симон, киренели Лукий, виляет акими Ироднен тербиеленген Манаэн ве Саул.
Алла иманлылар джемиетине биринджиден эльчилерни сайлады, экинджиден пейгъамберлерни, учюнджиден оджаларны сайлап къойды. Сонъ базыларгъа аджайип ишлер япмакъ, хасталарны тедавийлемек, ярдым этмек, башлыкъ этмек, чешит тиллерде лаф этмек къабилиетини багъышлады.
Эпимиз Месихнинъ суд тахты огюнде тураджакъмыз ве беденде яшагъан вакъытта япкъан яхшы я да яман ишлеримизге коре акъкъымызны аладжакъмыз.
О Озю базы адамларны эльчи, базыларны пейгъамбер, базыларны Къуванчлы Хаберни даркъатыджы, базыларны исе иманлылар джемиетине башлыкъ ве оджа этип къойды,
Олар Къанун оджалары олмагъа истейлер, амма озьлери не айткъанларыны, не тасдыкъ эткенлерини бильмейлер.
Мен исе бунынъ хаберджиси ве эльчиси, тюрлю халкъларгъа иман ве акъикъатны огретмек ичюн оджа олып тайинлендим. Акъикъатны айтам, ялан айтмайым.
Мен бу Къуванчлы Хаберни даркъаткъан хаберджи, эльчи ве огретиджи олып къоюлгъаным.
Озь башлыкъларынъызгъа бойсунынъыз ве оларнынъ сёзюни динъленъиз. Олар юкъламайып джанларынъызны бакъалар ве бунынъ акъкъында джевап береджеклер. Эгер оларны динълесенъиз, олар озь ишини инъильдеп дегиль, къуванчнен беджереджек. Ёкъса, сизлерге файдасы олмаз.
Севимли дин къардашларым, алданманъыз!
Севимли дин къардашларым, буны акъылынъызда тутунъыз: эр бир адам динълемеге азыр олсун, айтмагъа исе ашыкъмасын, ачувланмагъа да ашыкъмасын.
Макътав ве къаргъыш бир агъыздан чыкъа. Агъа-къардашларым, бойле олмамакъ керек!
Сизге ишанып берильген сюрюни хорламанъыз, лякин оларгъа яхшы орьнек косьтеринъиз.