12 Шунынъ ичюн, лаф эткенинъизде ве арекет эткенинъизде, азатлыкъ берген къанун боюнджа суд этиледжегинъизни унутманъыз.
– Устюмде Раббининъ Руху булуна; О, мени ягънен сюртип, алчакъгонъюллилерге хайырлы хабер бермеге, эсирлерге – азатлыкъ, сокъурларгъа – козьлери ачылгъаны акъкъында айтмагъа, азап чеккенлерни къуртармагъа, Раббининъ разылыкъ йылы кельгенини беян этмеге ёллады, – деп язылгъан ерини тапып окъуды.
Акъикъатны биледжексиз, ве акъикъат сизни азат этеджек.
Бири-биринъизнинъ агъырлыкъларыны ташынъыз. Бойле япып, сиз Месихнинъ Къануныны беджерирсиз.
Сонъунда, агъа-къардашлар, эр бир акъикъий, намуслы, догъру, темиз, гузель, шуретли, мукеммель ве макътавгъа ляйыкъ шейлер акъкъында тюшюнинъиз.
Не айтсанъыз я да не япсанъыз, эписини Рабби Исанынъ Адына япынъыз ве Онынъ ярдымынен Алла Бабагъа шукюр этинъиз.
Амма Алланынъ азатлыкъ берген къусурсыз Къануныны гъайретнен окъугъан ве Оны туткъан адам эр бир япкъан ишинде бахтлы оладжакъ. О, эшиткен ве унуткъан адам дегиль, динълеп беджерген адамдыр.
Языда: «Якъын адамны озюнъни севгенинъ киби сев», – деп буюрылгъан. Эгер Падишанынъ бу эмирини беджерсенъиз, яхшы япасынъыз.