6 Лякин адам шубеленмейип, иманнен истесин. Шубеленген адам ельнен котерильген ве анда-мында айдалгъан денъиз далгъасына ошай.
Сен сувлар дайын къутургъан оласынъ. Эндиден сонъ энъ буюк олмайджакъсынъ, чюнки сен бабанънынъ тёшегинде яттынъ ве тёшегини арамладынъ.
О вакъытта Пётр: – Я Раббим, эгер бу Сен олсанъ, манъа буюр, мен Сенинъ янынъа сув устюнде юрип барайым! – деди.
Еринъден тур да, ашагъа тюш ве шубеленмейип оларнен кет. Оларны Мен ёлладым, – деди.
Сонъ бизлер сабийлер киби олмайыкъ, эр тюрлю огретювлерге берильмейик, далгъалар киби, анда-мында атылмайыкъ, адамларнынъ айнеджилигине ве оларнынъ бизни ёлдан урмагъа ялан ниетлерине де берильмейик,
Бойледже, шуны истейим: акъайлар эр ерде ачувсыз ве къавгъасыз, диндарлыкънен къолларыны котерип, дува окъусынлар.
Биз инангъан умютимизни йыкъылмайып къатты тутайыкъ, чюнки сёз берген Алла ишанчлыдыр.
Адамнынъ иманы олмаса, Алланынъ разылыгъыны къазанмагъа мумкюн дегиль. Ким Аллагъа якъынлашмагъа истесе, Алланынъ бар олгъанына ве Оны къыдыргъанларгъа мукяфат бергенине инанмакъ керек.
Чешит тюрлю огретювлерге берильменъиз. Сизинъ юреклеринъиз ашлар акъкъында къаиделернен дегиль де, Алланынъ эйилигинен къуветлендиргени яхшы олур эди. Бойле къаиделерге берильгенлер олардан ич бир файда корьмедилер.
Бойле адам Раббиден бир шей алмагъа умют этмесин.
Иманнен окъулгъан дува хастаны тедавийлер, Рабби оны аякъкъа котерир. Эгер хаста гуна япкъан олса, Рабби оны багъышлар.
Шу адамлар – сувсуз чокъракълардыр, боран айдагъан тумандыр. Олар ичюн энъ къою къаранлыкъ азырлангъан.