5 Эгер биринъизнинъ икмети эксик олса, Алладан истенъиз, ве Алла сизге икмет берер. Алла опькелемейип, эписине боллукънен бере.
РАББИ санъа акъыл ве анълав берсин, сени Исраильге падиша этип къойсун. Сен исе Алланъ РАББИнънинъ къанунларыны тут ве беджер.
Бу халкъкъа ёлбашчылыкъ этмек ичюн, манъа бильги ве акъыл бер, чюнки Сенинъ бойле бир буюк халкъынъа ким укюмдарлыкъ этип оладжакъ? – деди.
Эй, сен, хиянет тиль, олюм лафларыны пек севесинъ!
Мен оны Алланынъ Рухунен толдурдым, онъа икмет, акъыл-ферасет, бильги бердим ве эр бир ишни усталыкънен япмакъны огреттим.
Онъа ярдымджы оларакъ Дан къабилесинден Ахисамакънынъ огълу Охолиавны берем. Мен эписи усталаргъа усталыкъ бердим. Санъа эписи эмир эткенлеримни япсынлар:
Мени севгенлерни мен де севем, мени къыдыргъанлар мени тапарлар.
Сонъ Иса базы шеэрлернинъ сакинлерини къабаатлады, чюнки аджайип шейлернинъ чокъусы анда япылгъан олса да, олар гуналарына тёвбе этмедилер.
Сонъунда Иса, аш вакътында янбашлап отургъан он бир шегиртине корюнди. Иса оларны имансызлыгъында ве юреклери таш киби олгъанында айыплады, чюнки олар тирильген Исаны корьген адамларгъа инанмагъан эди.
Меним Адымдан бир шей сорасанъыз, оны беджереджегим, ве Баба Огълунда шерефленеджек.
Эгер сиз Менде къалсанъыз ве сёзлерим сизде къалса, истегенинъизни соранъыз, сизге бериледжек.
Иса къадынгъа джевап берип: – Эгер сен Алланынъ бахшышыны ве «Манъа ичмеге сув берсе», дегенининъ ким олгъаныны бильсенъ, Ондан сен озюнъ сув истер эдинъ, ве О санъа тири сув берер эди, – деди.
Базылар ичюн биз – олюм сасыгъы, башкъалары ичюн исе – яшайыш берген къокъу. Ойле хызметни даа ким япа биле?!
Эр бир яхшы ве мукеммель бахшыш юкъарыдан, коклердеки ярыкъларны яраткъан Бабадан келе. О, денъишип тургъан кольгеге ошамаз, ич бир вакъыт денъишмез.
Юкъарыдан кельген икмет исе биринджиден темиз-пак, сонъ тынчлыкъсевер, йымшакъ, сёз динълеген, мераметке ве хайырлы ишлерге толу, темиз юрекли ве адамларны айырмагъан икметтир.
Бойлеликнен, тедавийленмек ичюн, бири-биринъизге гуналарынъызны айтынъыз ве бири-биринъиз ичюн дува этинъиз. Инсафлы адамнынъ дувасы чокъ шей япа биле.
ве Ондан нени сорасакъ, Ондан алырмыз, чюнки биз Онынъ эмирлерини беджерип, Оны мемнюн эткен ишлерни япамыз.