14 Лякин эр кес озь истеклеринен ёлдан урула, алданып кете.
Апай бу терекнинъ махсуллары ашкъа ляйыкъ, гузель, козьге яхшы корюнгенини ве бильги ваде бергенини корьди. Махсулны узьди ве ашады. Янында олгъан акъайына да берди. Акъайы да ашады.
РАББИ адамларнынъ ер юзюнде яманлыгъы чокъ олгъаныны, оларнынъ эписи тюшюнджелери ве юреклерининъ ынтылувлары эр вакъыт тек яман олгъанларыны корьди.
Къурбанларнынъ мис къокъуларыны алып, РАББИ Озю-Озюне: – Энди адамлар ичюн ер юзюни къаргъамайджагъым. Оларнынъ фикирлери яшлыкътан ярамайлыкъкъа ынтылгъанына бакъмадан, Мен ер юзюнде яшагъанларнынъ эписини бир даа къырмайджагъым, – деди.
Давут озь эльчилерини о къадынны алып кельмеге ёллады. Бат-Шеваны алып кельдилер, ве Давут онен ятты. Сонъра Бат-Шева, озюнинъ арамындан темизленип, эвине къайтты.
юрегим гизлиден алдандымы? Оларгъа къолларымны узатып, оларгъа ибадет эттимми?
Эгер юрегим бир къадыннынъ артындан кеткен олса, башкъа адамнынъ къапусы янында пусып отургъан олсам,
Эр шейден зияде юрегинъе мукъайт ол, чюнки яшайыш чокъракълары ондандыр.
Тознынъ артындан къувалай, алдангъан юреги оны ёлдан урды. Джаныны къуртарамаз; «Сагъ къолумдаки шей алдав дегильми?» – деп сорамаз.
Эй, Исраиль, сен ёкъ оладжакъсынъ. Санъа тек Менден ярдым келир.
Амма агъыздан чыкъкъан шейлер юректен чыкъалар. Адамны булар арам этелер.
Мына бу шейлер адамны арам эте. Кирли къолларнен аш ашамакъ исе адамны арам этмей.
Сонъ Шейтаннынъ сынавындан кечмек ичюн, Рух Исаны сахрагъа алып барды.
Мен исе сизге айтам: ким бир къадынгъа бозукъ ниетнен бакъса биле, гонълюнде о къадыннен гуна ичине энди баткъан ве садыкълыгъыны бозгъан.
Эмирнинъ ярдымынен гуна фырсат тапып, мени алдатты ве эмирнинъ ярдымынен мени ольдюрди.
Сонъ, яхшы бир шей манъа олюмни кетирдими? Мытлакъа ёкъ! Буны гуна япты. Яхшы бир шей ярдымынен манъа олюмни кетирип, гуна озюни ачыкътан косьтерди. Бойле этип, эмирнинъ ярдымынен гуна буюк къувет алды.
Ялан истеклернинъ ичинде гъайып олаяткъан эски адамнынъ эвельки аятыны бир четке алып къоймакъ керексинъиз,
Ич кимсе гунагъа алданмасын, юрегини таш киби этмесин деп, «бугунь» демеге даа мумкюн олгъанда, бири-биринъизге эр кунь акъыл огретинъиз.
Сынавгъа огърагъанда, ич кимсе: «Мени Алла ёлдан ура», – демесин. Алланы яманлыкънен ёлдан урмакъ мумкюн дегиль, Алла Озю де ич кимсени ёлдан урмай.
Сонъ истек эп артып, гунагъа алып кетире, япылгъан гуна исе адамны олюмге алып кетире.