Алланынъ Сарайыны азиз эткенде, 100 баш бугъа, 200 баш къочкъар, 400 баш къозу ве, бутюн Исраильнинъ гуналары ичюн он эки къабилесининъ сайысына коре, он эки баш теке къурбан чалдылар.
Исраиль огъулларынынъ он эки адына коре бу ташлар он эки дане олсунлар. Эр бир таш устюне, тамгъада олгъаны киби, он эки къабиленинъ бирер ады оюлмакъ керек.
Исраиль огъулларынынъ, кичигинден башлап буюгинедже, он эки адына коре бу ташлар он эки дане эди. Эр бир таш устюне, тамгъада олгъаны киби, он эки къабилелернинъ бирер ады оюлгъан эди.
Иса оларгъа: – Сизге догърусыны айтам: дюньянынъ янъы догъувында Инсан Огълу шан-шуретли тахткъа отургъанда, Меним артымдан кельген сизлер де он эки тахткъа отурып, Исраильнинъ он эки къабилесине укюм этерсиз.
О вакъыт еудийлер: – О къайда бараджакъ экен де, биз Оны тапалмайджакъмыз? – дедилер озьара. – Бельки О, юнанлар арасында даркъалып кеткен еудийлерге барып, юнанларны огретмеге истейдир?
Пётр оларны тынчландырып, къолуны котерди ве Рабби оны зиндандан насыл чыкъаргъаныны айтып берди. Сонъ: – Буларны Якъупкъа ве башкъа дин къардашларгъа бильдиринъиз! – деп, о ерден чыкъты да, башкъа ерге кетти.
Он эки къабилемиз гедже-куньдюз джан-юрекнен Аллагъа ибадет этип, О берген сёзнинъ беджерильмесини корьмеге умют этелер. Мына бу умют ичюн, падиша, еудийлер мени къабаатлайлар.
Саул Стефаннынъ ольдюрильмесине разы эди. О куннинъ озюнде Ерусалимдеки иманлыларнынъ джемиетини пек къуваламагъа башладылар. Эльчилерден гъайры эписи иманлылар Еудие ве Самариенинъ эр тарафына дагъылып кеттилер.