15 Я РАББИ, Исраильнинъ Алласы! Сен адалетлисинъ ве бугуньгедже Сен бизни сагъ къалдырдынъ. Шимди исе бизлер Сенинъ огюнъде турамыз, лякин япкъан къабаатымыз ичюн Сенинъ огюнъде турмагъа акъкъымыз ёкъ.
Сагъ къалгъанларнынъ эписи ичюн эр бир топракъта яшагъан адамлар оларгъа ярдым этсинлер: кумюш, алтын, тувар ве башкъа шейлер берсинлер ве истеклерине коре Ерусалимдеки Алланынъ Сарайы ичюн бахшышлар берсинлер».
– Аллам! – дедим. – Бетимни Санъа чевирмеге утанам ве къоркъам, Аллам! Бизим чокъ гуналарымыз башымыздан ашты, къабаатларымыз кокке барып етти.
Онынъ юрегини Озюнъе садыкъ олгъаныны корьдинъ, онъа васиет бердинъ, ханаанлыларнынъ, хитлилернинъ, аморлыларнынъ, перизлилернинъ, евуслыларнынъ ве гиргашлыларнынъ топракъларыны онынъ эвлятларына бермеге истединъ. Сонъ Сен ишанчлы олып, сёзюнъни беджердинъ.
Шимдиден башлап эбедиен Исраиль РАББИге умют багъласын!
О – меним севгим ве къалем, юксек сакълангъан ерим, къуртарыджым, къалкъаным, мен Онъа умют багъладым. О, халкъымны манъа бойсундыра.
Геджелери йырларымны хатырлап, юрегимнен субетлештим, рухум исе менден сорады:
– Я РАББИ, Сен адалетлисинъ, даваларымнен Санъа келеджегим. Сеннен къарарларынъ акъкъында лаф этмеге истейим: не ичюн яманларнынъ ишлери онъундан келелер? Не ичюн имансызлар боллукъ ичинде яшайлар?
Инсан огълу! Исраиль халкъына бойле айт: Сизлер: «Акъсыз япкъанларымыз ве гуналарымызнынъ юкю бизим устюмизде, олар ичюн янып-куемиз. Насыл яшап олурмыз?» – дейсинъиз.
Къуртарылып, сагъ къалгъанлар чапсалар да, вадий гогерджинлери киби дагъларда сакъланаджакълар. Эр бириси акъсыз ишлери ичюн ынъранып агълайджакъ.
РАББИ бу беляны башымызгъа тюшюрмеге ниетленди ве ойле де япты. РАББИ-Таалямыз эр япкъан ишинде адалетлидир, биз исе Онынъ сёзюне къулакъ асмадыкъ.
О заман олар озь имансыз япкъанларыны, Манъа къаршы чыкъкъанларыны, озь къабаатларыны ве деделерининъ къабаатларыны бойнуна аладжакълар.
Булар ичюн Мен оларгъа къаршы чыкътым ве оларны душманларынынъ топракъларына кирсеттим. О заман оларнынъ сюннет этильмеген юреклери къатланаджакъ, ве олар озь къабаатлары ичюн толусынен тёлейджеклер.
Иса оларгъа кене: – Мен якъында кетеджем. Сиз Мени къыдыраджакъсыз, амма гуналы олып оледжексиз. Мен бараджакъ ерге сиз барып оламайджакъсыз, – деди.
Шунынъ ичюн: «Сиз гуналы олып оледжексиз», – дедим сизге. Мен – Одырым. Эгер бунъа инанмасанъыз, гуналы олып оледжексиз.
Алланынъ адамларны акълагъаныны анъламайып, озь арекетлеринен инсафлы олмагъа тырышалар ве, бойле этип, Алланынъ инсафлы истегине бойсунмайлар.
Энди биз билемиз, Къанун нени буюргъан олса, Къанунгъа коре яшагъанлар ичюн буюра. О вакъытта ич кимсе озюни акъламакъ ичюн бир сёз айтып оламаз ве Алланынъ огюнде бутюн дюнья къабаатлы оладжакъ.
Эгер Месих тирильмеген олса, сизинъ иманынъыз файдасыздыр ве Алла сизинъ гуналарынъызны даа багъышламады,
Рубен огъулларына, Гъад огъулларына ве Менашше къабилесининъ ярысына Гилад топрагъына келип, оларгъа бойле дедилер: