31 Биринджи айнынъ 12-нджи кунюнде бизлер Ахава озенинден Ерусалимге ёл алдыкъ. Алламызнынъ къудрети бизнен берабер эди ве бизни ёл бою душмандан ве ёлбаскъынджылардан къорчалады.
Падишанынъ, меслеатчыларынынъ ве падишанынъ эписи къудретли башлыкъларынынъ огюнде О, манъа Озь буюк севгисини косьтерди! Аллам РАББИнинъ къолу меннен олгъаны ичюн, мен рухландым ве, меннен кетсинлер деп, Исраильнинъ башлыкъларыны топладым.
Узеир ве онынъ адамлары биринджи айнынъ биринджи кунюнде Вавилондан чыкъты ве бешинджи айнынъ биринджи куню Ерусалимге кельди. Узеирнинъ Алласы онъа ярдым этти.
Мен оларны Ахава шеэрине акъкъан озеннинъ боюнда топладым. Биз анда учь кунь девамында турдыкъ. Мен халкъны ве руханийлерни бакъып чыкътым ве оларнынъ арасындан левийлилерден ич кимсени тапмадым.
Буны корип, къуванаджакъсынъыз, беденлеринъиз, тазе от киби, кучьке толаджакъ. РАББИнинъ къолу къулларына белли оладжакъ, душманларына исе О, ачувланаджакъ.
Эйилик косьтерип, Павелни Ерусалимге кетирильмеси ичюн ялвардылар. Ёлда оны беклеп ольдюрмеге истей эдилер.
Лякин Алладан алгъан ярдымнен мен шу куньге къадар буюк-кучюкке шаатлыкъ этем, Мусанынъ ве пейгъамберлернинъ оладжакъ шейлер акъкъында хаберинден башкъа ич бир шейни айтмайым.