Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Узеир 1:2 - Мукъаддес Китап

2 – Фарс падишасы Кореш бойле дей: «Коклернинъ Алласы РАББИ ер юзюндеки бутюн падишалыкъларны манъа берди. О, манъа Ехудадаки Ерусалимде Онынъ ичюн Эвни къурмагъа буюрды.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Узеир 1:2
34 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Амма керчектен де, Алла ерде яшармы? Мына, коклер ве коклернинъ коклери биле Сени сыгъдырамаз! Я мен къургъан Сарай Сени сыгъдырырмы?


– Сонъ Хурам къошты: – Коклерни ве ерни яраткъан Исраильнинъ РАББИ-Таалясына шукюрлер олсун! О, Давут падишагъа икметли, бильгили, акъыллы ве анълагъан огъул берди, ве бу огъул РАББИге эв ве озюне падиша эви къураджакъ.


Бундан сонъ, Ехуда ве Биньямин сойларынынъ башлыкълары, руханийлер ве левийлилер, ве Алла рухландыргъан эр бир адам турды ве Ерусалимде РАББИнинъ Эвини къурмагъа кеттилер.


Сонъра ташчыларгъа ве дюльгерлерге кумюш тёлеп башладылар. Ливандан кедр тереклерини денъизнен Яффагъа кетирсин деп, тирлилерге ве сидонлыларгъа аш-сув ве зейтюн ягъы берип башладылар. Фарс падишасы Кореш бунъа разылыкъ берген эди.


Лякин Зеруббавел, Ешуа ве башкъа Исраильнинъ сой башлыкълары оларгъа шойле джевап бердилер: – Ёкъ, сизлер бизнен берабер бизим Алламызнынъ Эвини къурмайджакъсынъыз. Исраильнинъ Алласы РАББИ ичюн тек биз къураджакъмыз. Фарс падишасы Кореш буюргъанына коре, буны биз япаджакъмыз.


ве онъа шойле деди: ‘Шу савутларны ал да, оларны Ерусалим Сарайына алып бар. Алланынъ Эви озь еринде къурулсын’.


Олар коклернинъ Алласыны разы этеджек къурбанлар кетирсинлер ве падиша ве онынъ огъулларынынъ сагълыгъы ичюн дувалар окъусынлар.


Кореш падишалыгъынынъ биринджи йылында, Кореш падиша Ерусалимдеки Алланынъ Сарайы акъкъында шойле буюрды: “Къурбанлар кетирильген ерде эв къурулсын, къавий темеллер къоюлсынлар. Эвнинъ юксеклиги 30 метр олсун, кенълиги де 30 метр олсун.


«Падишаларнынъ падишасы олгъан Артахшастадан Узеир руханийге, коклердеки мукеммель Алласынынъ къануныны огреткен кятипке…» ве иляхре.


Бу сёзлерни эшиткен сонъ, мен отурып агъладым. Бир къач кунь гъам ичинде эдим, ич бир шей ашамадым-ичмедим, коклернинъ Алласына дува эттим.


Мен бойле дедим: «Я РАББИ, коклернинъ Алласы! Улу ве къоркъунчлы Алла! Сени севген ве эмирлеринъни беджерген адамларгъа Сен буюк севгинъни косьтересинъ ве васиетинъни сакълап къалдырасынъ!


Джанымны сакъла, чюнки мен Сенден къоркъам. Санъа умют багълагъан къулунъны къуртар, я РАББИ!


Падишанынъ юреги РАББИнинъ элиндедир, акъымдаки сув киби, оны истегени киби чевирир.


Куньдогъуштан Алланынъ адалетини беджерген бирини ким алып кетирди? Ким оны артындан кетмек ичюн чагъырды? Ким онъа миллетлерни берди ве падишаларны бойсундырды? О, оларны къылычнен тозгъа чевирди, окънен ель савургъан тобангъа айландырды.


Мен къулумнынъ сёзюни пекитем, эльчилеримнинъ айткъанларыны ерине кетирем, Ерусалимге: «Ичинъде адамлар яшайджакъ», Ехуда шеэрлерине: «Сизлер къуруладжакъсынъыз, йыкъыкъ ерлерни янъыдан тиклейджегим», – дейим.


Кореш акъкъында бойле дейим: – О – Меним чобанымдыр, эр истегимни беджереджек. Ерусалимге: «Янъыдан къуруладжакъсынъ», Сарайгъа: «Янъыдан темелинъни къояджакълар», – дейджек.


– Мен, РАББИ, месихимни Корешни сагъ къолундан тутам, онынъ огюнде миллетлерни бойсундырам, падишаларнынъ къолларындан укюмни тартып алам, огюнде къапуларны ачам, араба къапуларыны къапатмайым. РАББИ Корешке бойле дей:


РАББИ бойле дей: – Коклер – тахтым, ер юзю – аякъларыма таяма. Меним ичюн эвни къайда къураджакъсынъыз? Раатланмагъа ерим не ерде оладжакъ?


Оларгъа бойле дейджексинъиз: «Ерни ве коклерни яратмагъан аллалар ерден, кокнинъ тюбюнден ёкъ оладжакълар».


«Мен ер юзюни, адамларны ве ер юзюндеки айванларны Озюмнинъ буюк къудретимнен, кучьлю къолумнен яраттым ве Озюм истеген адамнынъ къолуна бердим.


РАББИ бойле девам эте: – Сизлер Вавилонда етмиш йыл олгъанынъызда, Мен сизлерге келерим де, яхшы сёзюмни беджеририм ве сизни бу ерге къайтараджагъым.


Даниял Кореш падишанынъ биринджи йылынадже ойле хызмет этти.


О, заман ве йылларны денъиштире, падишаларны алып ташлай ве тахткъа чыкъара, акъыллы адамларгъа – акъыл, бильгили адамларгъа – бильги бере.


Амма коклерде сырларны ачкъан Алла бардыр. О санъа, Невукъаднеццар падиша, ахыр заманда не оладжагъыны ачты.


Невукъаднеццар падишанен буларнынъ эписи олды.


Ер юзюнде эписи яшагъанлар бир шей дегиллер. О, эм коктеки ордунен, эм ер юзюнде яшагъанларнен Озю истегенини эте. Онынъ къудретли къолуны кимсе токътатып оламаз! Ондан: «Сен не япасынъ?» – деп кимсе сорап оламаз!


ве Коклер Раббисине къаршы котерильдинъ. Онынъ Сарайындаки савутларны санъа кетирдилер. Эм сен, эм сенинъ мырзаларынъ, эм апайларынъ, эм джариелеринъ олардан шарап ичтилер. Эм де сен кумюш, алтын, бакъыр, демир, агъач ве таштан япылгъан, козьлери корьмеген, къулакълары эшитмеген, акъыллары олмагъан аллаларны шуретлей эдинъ. Нефесинъни ве такъдиринъни къолунда туткъан Алланы исе сен шуретлемединъ.


Ондан сонъ Дарьявеш падиша бутюн ер юзюнде яшагъан эписи халкъларгъа, миллетлерге ве тиллерге бойле деп язды: «Сизге буюк тынчлыкъ-аманлыкъ олсун! Мен бойле эмир берем:


– Мен еудийим, денъизни ве ерни яраткъан коклердеки РАББИ-Таалягъа ибадет этем, – деп джевап берди Юнус.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ