13 Сонъ О, шимальге къаршы чыкъаджакъ ве Ашшурны ёкъ этеджек, Ниневе шеэрини бакъымсыз топракъкъа чевиреджек, оны сахра киби къурутаджакъ.
Рабби Сион дагъында ве Ерусалимде озь ишини битирген сонъ, Ашшурнынъ падишасыны къопай юреги ве юкъарыдан бакъкъан козьлери ичюн джезалайджакъ.
Шунынъ ичюн Рабби, Ордуларнынъ РАББИси, Ашшурнынъ кучьлю аскерлерини такъаттан тюшюрген хасталыкъкъа огъратаджакъ, онынъ шурети, атештен киби, янып битеджек.
Ашшургъа беля! Оны, таякъны киби, къолумда тутам, ачувымда ве гъазабымда халкъларны джезалайым!
О куню Рабби кене къолуны узатаджакъ ве Озь халкъынынъ сагъ къалгъанларыны Ашшур ве Мысырдан, Патрос ве Хуштан, Элам ве Шинардан, Хамат ве денъиз адаларындан къайтараджакъ.
Бутюн ер юзю акъкъында чыкъарылгъан къарар будыр. Алланынъ къолу бутюн халкъларгъа къаршы котерильгендир.
Ашшур падишасы Санхерив кетип, артына къайтты ве сонъра Ниневеде яшады.
Хацор шакъалларнынъ яшагъан ери оладжакъ, эбедий сахрагъа чевириледжек, анда кимсе ерлешмейджек, инсан огълу анда яшамайджакъ.
– Тез буюк Ниневе шеэрине кет ве оны къабаатла. Манъа бу шеэрнинъ ярамай ишлери акъкъында хабер келип етти.
– Тез буюк Ниневе шеэрине кет. Анда санъа берген хаберимни айт.
Олар Ашшур топрагъыны, Нимроднынъ ачыкъ ерлерини къылычнен чобанлыкъ япаджакъ. Ашшурнынъ аскерлери бизим топрагъымызгъа басып кельгенде, сынъырларымызны бозгъанда, О, бизни Ашшурдан къуртараджакъ.
Ниневе шеэри акъкъында пейгъамберлик. Элкъошлу Нахумнынъ руялар китабы.
Сени анда атеш ашап битиреджек, къылыч сени кеседжек. Озюнъ тыртыр я да сарынчкъа киби чокъ олсанъ да, атеш тыртырларгъа ошап, сени ашайджакъ.
Сени корьген эр ким сенден къачып: – Ниневе харап олды! Оны ким аджыйджакъ? Сенинъ гонълюнъни аладжакъ кимни тапайым? – дейджек.
– Мен Ехудагъа ве Ерусалимде яшагъанларгъа къаршы чыкъаджагъым ве шу ерде Баалгъа ибадет ерининъ изини биле къалдырмайджагъым, путларгъа табынгъан руханийлернинъ адларыны да силеджегим.