5 Эм эвлернинъ тёпелеринде коклернинъ ордусына ибадет эткенлерни, эм РАББИге садыкълыгъына ант этип, шу аньде Милкъомгъа садыкъ къалгъанларны,
Бу – олар Мени ташлап, сидонлыларнынъ алласы Ашторетке, Моав алласы Кемошкъа, Аммон огъулларынынъ алласы Милкъомгъа табынгъанлары, Меним ёлларымдан урулгъанлары, бабасы Давуткъа ошамайып, Меним низамнамелеримни ве къарарларымны тутмагъанлары ве Меним огюмде догъру ишлер япмагъанлары ичюндир.
Сулейман сидонлыларнынъ алласы Ашторетке ве аммонлыларнынъ арам путу Милкъомгъа табынып башлады.
Ильяс бутюн халкъкъа якъынлашып: – Сиз даа не къадар бир ерден экинджисине чапкъалап юреджексиз? Эгер РАББИ Алла олса, Онынъ пешинден юрюнъиз. Эгер Баал олса, онынъ пешинден барынъыз, – деди. Халкъ бир сёз биле джевап къайтармады.
Оларнен бирликте РАББИге де ибадет эте эдилер. Озьлерининъ арасындан ибадет тёпелериндеки руханийлер сайладылар, шу руханийлер ибадет тёпелериндеки путханелерде хызмет эте эдилер.
Бойлеликнен, олар эм РАББИге ибадет эте, эм озьлери сюргюн этильген миллетлернинъ низамнамелерине коре озь аллаларына да табына эдилер.
Бойле этип, шу халкълар эм РАББИге ибадет эттилер, эм озь путларына табындылар. Шимдигедже балалары да, торунлары да бабаларынынъ япкъанлары киби япалар.
Падиша Ехуда падишалары япкъан Ахаз эвининъ юкъары одасынынъ дамындаки къурбан ерлерини ве РАББИнинъ Сарайы эки азбарында Менашше тарафындан япылгъан къурбан ерлерини йыкътырды. Оларны къырып, тозуны Кидрон вадийине септи.
Руя вадийи акъкъында пейгъамберлик. Сизге не олды? Неден эпинъиз дамгъа чыкътынъыз?
Бири: «Мен РАББИнинъ», – дер, башкъасы Якъупнынъ адынен адланыр, даа бири къолунен: «РАББИнинъ», – язаджакъ ве «Исраиль» деп адланаджакъ.
Озюмнен ант этем, агъзымдан чыкъкъан сёз догъру ве ич денъишмез. Эр тиз огюме чёкеджек, эр тиль Меннен ант этеджек.
– Эй, Якъупнынъ эви, буны динъленъиз! Исраиль адынен адланасыз, Ехуда союндан келип чыкъасыз, РАББИнинъ Адынен ант этесиз, Исраильнинъ Алласыны чагъырасыз, лякин ишанчлыкъ ве инсафлыкътан узакъ оласыз.
Халкъыма Баалнынъ адынен ант этмеге огреткенлери киби, Меннен, РАББИнинъ Адынен ант этмеге ве халкъымнынъ ёлундан юрмеге огренселер, халкъымнынъ арасында яшамагъа ерлери оладжакъ.
Ерусалимнинъ эвлери ве Ехуда падишаларынынъ сарайлары, Тофет киби, арам сайыладжакълар, чюнки бу эвлернинъ дамларында бутюн кок ордуларына къокъулы отларны якътылар ве башкъа аллаларгъа ичимлик бахшышларыны кетирдилер.
Шеэрге къаршы дженк эткен къасдийлилер ичери киреджеклер, оны ве эвлерини якъаджакълар. Эвлерининъ дамларында Баалгъа къокъулы отларны якъа эдилер, ябанджы аллаларгъа ичимлик бахшышларыны кетире эдилер ве бойле этип, Мени ачувландырдылар.
РАББИнинъ Адынен ант этип, акъикъатнен, адалетнен ве догърулыкънен ант этеджексинъ; Рабби халкъларгъа яхшылыкъ этеджек, ве олар Оны макътайджакълар.
Аммон огъуллары акъкъында РАББИ бойле дей: – Исраильнинъ огъуллары ёкъмы, аджеба? Ёкъмы мирасчысы? Ойле олса, не ичюн Милкъом алласы Гъад топрагъыны запт этти? Не ичюн онъа ибадет эткенлер Гъаднынъ шеэрлеринде яшай?
РАББИнинъ Адынен ант этселер де, ялан айтып емин этелер.
– Насыл этип, санъа буны багъышлайым? Огъулларынъ Менден вазгечтилер, алла олмагъанларынен ант этип башлады. Мен оларны тойдура эдим, олар исе ороспулана, топ-топ ороспуларнынъ эвлерине бара эди.
сонъ исе Меним Адымнен адлангъан Эвиме келип, огюмде турасынъыз ве: «Бизлер къуртулдыкъ», – дейсинъиз ве озь пис ишлеринъизни япа бересинъиз.
Хырсызлайсынъыз, ольдюресинъиз, ороспуланасынъыз, ялан айтып, ант этесинъиз, Баал путуна къокъулы отларны якъасынъыз, сизге белли олмагъан башкъа аллаларнынъ артындан юресинъиз,
ве кунешнинъ, айнынъ ве бутюн кок ордусынынъ тюбюнде дагъытаджакълар. Оларны Ерусалим халкъы севген, оларгъа хызмет эткен, артындан юрген, къыдыргъан, табынгъан эди. Кемиклер джыйылмайджакъ да, дефн олмайджакъ, топракънынъ устюнде кубре киби ятаджакъ.
Ичлери ялангъа толды, онынъ ичюн олар къабаатланаджакъ. РАББИ къурбан ерлерини йыкъаджакъ, пут ташларыны ёкъ этеджек.
Эй, Исраиль, сен ороспулыкъ этсенъ де, Ехуда гуна къазанмагъайды. Гилгал шеэрине барманъыз, Бет-Авен шеэрине чыкъманъыз, Тири РАББИнен ант этменъиз.
Сиз падишанъыз Сикъкъутнынъ ве Киййуннынъ путларынъызны, озюнъиз ичюн япкъан аллаларынъызнынъ йылдызыны алып ташыдынъыз.
Эки эфендиге кимсе хызмет эталмаз. Я бирисинден нефретленип, башкъасыны север, я бирисине садыкъ олып, башкъасыны кореджек козю олмаз. Сиз эм Аллагъа, эм зенгинликке хызмет этип оламайсыз.
Эртеси куню, бу адамлар даа ёлда олып шеэрге якъынлашкъанда, Пётр уйлеге якъын вакъытта дува окъумакъ ичюн дамгъа чыкъты.
Язылгъаны киби: – Озюмнен ант этем, – дей Рабби. – Эр бир тиз Меним алдымда чёкеджек, Аллагъа эр бир тиль шукюр этеджек.
Алланъ олгъан РАББИден къоркъ, Онъа хызмет эт, Онъа япыш ве Онынъ Адынен ант эт.
Шунынъ ичюн де, кокке бакъып, кунеш, ай ве йылдызларны, – бутюн кок ордусыны корьгенинен, ёлдан урулып, оларгъа бель букип, хызмет этменъиз. Алланъыз олгъан РАББИ оларны кок тюбюнде яшагъан эписи халкълар ичюн тайинледи.
Аранъызда къалгъан халкъларнен достлашманъыз, аллаларынынъ адларыны анъып кечменъиз, аллаларынен емин этменъиз ве оларгъа табынып хызмет этменъиз.