5 О, бизни къуртарды. Япкъан инсафлы ишлеримиз ичюн дегиль, Озю мераметли олгъаны ичюн къуртарды, сувнен ювып, янъыдан яратты, Мукъаддес Рух ярдымынен бизге янъы омюр берди.
Адам недир? О, темиз олмакъ мумкюнми? Къадын догъгъан бирев инсафлы ола билирми?
Адам Алланынъ огюнде насыл инсафлы ола билир? Къадындан догъгъан бирев насыл темиз ола билир?
Озюмни акълап башласам, агъзым мени къабаатлар, инсафлы олсам биле, О, мени къабаатлы саяр.
О – меним севгим ве къалем, юксек сакълангъан ерим, къуртарыджым, къалкъаным, мен Онъа умют багъладым. О, халкъымны манъа бойсундыра.
Мен исе Алланынъ Эвинде, ешерип тургъан зейтюн тереги киби, Алланынъ буюк севгисине эбедиен ишанам.
Падиша исе Аллагъа къуванаджакъ. Алланынъ Адынен ант эткен эр кес макътавгъа огърайджакъ, чюнки яланджыларнынъ агъызлары къапаладжакъ!
Сион акъкъында исе: “Бу адам ве шу адам о ерде догъгъан; Юдже Алла оны пекитир”», – дерлер.
Сенинъ инсафлы ишлеринънен япкъанларынъны бильдиреджегим, амма бундан санъа файда олмайджакъ.
Мен устюнъизге темиз сув сепеджегим, ве сизлер эписи озь писликлеринъизден темизленеджексинъиз. Сизни даа эписи путларынъыздан темизлейджегим.
Сен киби башкъа Алла ёкъ. Сен адамларнынъ къабаатыны багъышлайсынъ, Сенинъ къысметинъни, халкънынъ къалгъанларыны къанунсыз ишлери ичюн джезаламайсынъ. Онынъ ачувынынъ сонъу бар, О, севгисини косьтермеге севе.
Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Бу – тёвбе бельгисидир. Амма артымдан Келеяткъан менден къудретлидир. Мен Онынъ аякъкъапларыны котерип, пешинден кетмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
Несильден несильге Оны урьмет эткенлерге О, мерамет эте.
Аталарымызгъа, Ибраимге ве онынъ эвлядына эбедиен мераметли олмагъа сёз бергенини хатырлады, Озь къулуна Исраильге ярдымгъа кельди.
Оны ёллагъанда, Алла баба-деделеримизге мерамет этти, Озюнинъ мукъаддес васиетини,
Бизим Алламызнынъ буюк мерамети ичюн бизге юксеклерден айдын шефакъ келеджек,
Бельки, сойдашларымнынъ куньджюлигини къозгъайджагъым ве олардан базыларыны къуртараджагъым.
Яхшы ишлери ичюн дегиль, Алланынъ эйилиги ичюн сайлангъанлар. Акис алда эйилик энди эйилик олмаз эди.
Бу дюньягъа уйманъыз, амма, акъылынъыз янъы олгъан сайын, денъишинъиз ве Алланынъ яхшы, гузель ве къусурсыз истегенини сынап анъланъыз.
Онынъ огюнде ич кимсе Къанунны беджергенинен акъланып оламаз. Къанун адамларгъа гунанынъ не олгъаныны тек косьтере.
Биз шуны тасдыкъ этемиз: адам Къанун истеген ишлерни япкъанынен дегиль, иманынен акъланыр.
Амма адам ишлерине таянмаса ве инсафсызны акълагъан Аллагъа ишанса, онынъ иманы инсафлыкъ деп сайылыр.
Эгизлер даа догъмагъан, яхшы я да яман ич бир иш япмагъан эдилер, амма Алланынъ ниети адамнынъ ишлерине коре дегиль, Алланынъ сайлагъанына ве чагъыргъанына коре беджерильсин деп, Сареге бойле айтылды: «Кичкенесине буюги хызмет этеджек».
Бойлеликнен, Алланынъ сайлавы адамнынъ истегенине я да арекетине дегиль, Алланынъ мераметине багълыдыр.
Энди не айтайыкъ? Акъланувны къыдырмагъан халкълар иманлары ичюн акъланды.
Базыларынъыз бойле эдинъиз, амма ювундынъыз, азиз олдынъыз, Рабби Иса Месихнинъ Адынен ве Алламызнынъ Рухунен акъландынъыз.
Лякин биз шуны бильдик: эр инсан Къанунны беджерювнен дегиль, амма Иса Месихке иманнен акълана. Сонъ бизлер, Къанунны беджерювнен дегиль, лякин Месихке иманнен акъланайыкъ деп, Иса Месихке иман эттик, чюнки ич кимсе Къанунны беджерювнен акъланмаз.
Амма мерамети бол олгъан Алла, Озюнинъ буюк севгисини бизге косьтергенинен,
сизинъ акъылларынъыз янъы олмакъ керек,
Оны сувнен ювып, Озь сёзюнен оны элялламагъа ве азиз этмеге,
Кетип, бу топракънынъ саиби олмакънынъ себеби сенинъ инсафлыгъынъ ве юрегинънинъ догърулыгъы дегиль. Алланъ олгъан РАББИ шу миллетлерни огюнъден яманлыгъы ичюн къувалай. Онынъ баба-деделеринъизге Ибраим, Исхакъ ве Якъупкъа берген антыны беджермеге ниети бар.
ве янъы адамнынъ табиатыны алдынъыз; о, бильги ярдымынен Яратыджынынъ къыяфетине коре янъы ола.
Алла бизлерни къуртарды ве азиз даветнен чагъырды. Буны биз ишлеримизнен къазанмадыкъ. Аксине, Алла буны Озь истегинен, къадимий вакъытлардан эвель Иса Месихте бизге берильген Озь эйилигинен япты.
Амма Къуртарыджымыз Алла Озюнинъ эйилигини ве адамларгъа олгъан севгисини косьтергенде,
Шунынъ ичюн толу иманнен ве чин юрекнен Аллагъа якъынлашайыкъ, юреклеримизни яман видждандан темизлейик, беденимизни темиз сувнен ювайыкъ.
Шунынъ ичюн, мераметли Алланынъ тахтына джесарет иле якъынлашайыкъ ве вакътында ярдым ве мерамет тапайыкъ.
лякин бундан сонъ имандан къайтса, оларны кене тёвбе эттирип тюзетмеге чаре ёкъ. Бойле адамлар Алланынъ Огълуны янъыдан хачкъа мыхлайлар ве масхара этелер.
Аллагъа, Раббимиз Иса Месихнинъ Бабасына, шукюрлер олсун! Иса Месихни олюлерден тирильтип, О, буюк мераметине коре, бизге янъы омюрни берди, тири умютни,
Бир вакъытларда сизлер халкъ дегиль эдинъиз, энди исе Алланынъ халкъысынъыз. Бир вакъытларда Алла сизге мерамет косьтермей эди, энди исе О, сизге Озь мераметини косьтерди.
Шунъа сувгъа батырылып чыкъув ошай; о, шимди бизни Иса Месихнинъ тирилювинен къуртара. Онынъ манасы – беденни кирден темизлемек дегиль, Алладан темиз-пак видждан тилемектир.