8 Экинджи мелек боразан чалды. Денъизнинъ ичине алевленип янгъан буюк дагъ киби бир шей атылды, ве денъизнинъ учьте бири къангъа айланды.
– Мен санъа къаршым, эй, олюм дагъы! – дей РАББИ. – Сен бутюн ерни гъайып эткенинъ ичюн, санъа къаршы къолумны котеририм, сени къаялардан ашагъы авдарырым, якъылгъан бир дагъгъа чевиририм.
Эгер бирде-бир пейгъамбер озь-озюни алдатып, сёз айтса, Мен онъа озь-озюни алдатмагъа ёл бердим. Мен элимни онъа къаршы узатаджагъым ве оны халкъым Исраиль арасындан ёкъ этеджегим.
РАББИ-ТААЛЯ манъа шуны косьтерди: Мына, РАББИ-ТААЛЯ адамларны джезаламагъа атешни ёллады. Атеш терен денъизни ве топракънынъ бир къысмыны якъып битирди.
– Бутюн ер юзюнде, – дей РАББИ, – халкънынъ учьтен эки пайы къырыладжакъ ве ёкъ этиледжек, учьтен бир пайы исе сагъ къаладжакъ.
Къалгъан учьте бир пайыны атешке алып кетиреджегим, оларны, кумюш киби, иритип темизлейджегим, алтын киби, сынайджагъым. Олар Мени Адымнен чагъыраджакъ, ве Мен оларгъа джевап береджегим. Мен: «Олар – Меним халкъым», – дейджегим. Олар да: «РАББИ – Алламыз», – дейджеклер.
Сизлерге догърусыны айтам: эгер бириси мына бу дагъгъа: «Еринъден котерилип, денъизге атыл!» – десе, озь къальбинде ич шубеленмейип, айткъаны беджериледжегине инанса, айткъаны оладжакъ!
Олар пейгъамберлик япкъан куньлерде ерге ягъмур ягъмасын деп, кок юзюни багъламагъа къудретлери бардыр. Сувны къангъа айландырмагъа ве истеген вакъытта ер юзюни тюрлю беляларгъа огъратмагъа къудретлери де бардыр.
О, къуйругъынен коктеки йылдызларнынъ учьте бирини сыдырып, ерге ташлады. Сонъ аждерха догъаяткъан къадыннынъ огюнде турды, къадын догъгъанда, онынъ баласыны ютмагъа истеди.
Биринджи мелек боразан чалды. Къаннен къарышкъан бурчакъ ве атеш пейда олды ве ер юзюне ягъды. Ернинъ учьте бири, тереклернинъ учьте бири ве бутюн ешиль отлар янды.
Адамларнынъ учьте бирини ольдюрсинлер деп, шу саат, шу кунь, шу ай ве шу йыл ичюн азыр тургъан дёрт мелек чезилип йиберильди.
Инсаниетнинъ учьте бири бу учь белядан – атларнынъ агъзындан чыкъаяткъан атеш, тютюн ве кукюрттен ольди.