Сырларнынъ ачылувы 7:11 - Мукъаддес Китап

¹¹ Эписи мелеклер тахт, акъсакъаллар ве дёрт айваннынъ этрафында турдылар. Тахтнынъ алдында йыкъылып, олар бетлеринен ерге тийдилер ве Аллагъа ибадет этип дедилер:

Сырларнынъ ачылувы 7:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Зебур 45:11

«Токътанъыз да, билинъиз: Мен – Аллам. Халкълар арасында Мени юксельтеджеклер, ер юзюнде Мени юксельтеджеклер».

Зебур 97:7

Гурьлесин денъиз ве ичиндекилер, гурьлесин дюнья ве узериндекилер!

Матта 4:10

Иса исе деди: – Козюмден ёкъ ол, Шейтан! Алланынъ Китабында бойле язылгъан: Раббинъе Алланъа белинъни бук, тек Онъа ибадет эт.

Юхан 5:23

Шунынъ ичюн, адамларнынъ эписи Бабаны урьмет эткени киби, Огълуны да урьмет этсинлер. Огълуны урьмет этмеген адам исе Оны ёллагъан Бабаны да урьмет этмей.

Еудийлерге 1:6

Бундан гъайры, Алла Озь Биринджи Огълуны дюньягъа алып кирсеткенде, даа дей ки, Алланынъ эр бир мелеклери Онъа ибадет этсин.

Сырларнынъ ачылувы 11:16

Сонъ Алланынъ огюнде тахтларында отургъан йигирми дёрт акъсакъал ерге бетлеринен йыкъылдылар, Аллагъа ибадет эттилер

Сырларнынъ ачылувы 15:4

Я Рабби! Сенден ким къоркъмаз, Адынъны ким шуретлемез? Ялынъыз Сен Мукъаддессинъ. Бутюн халкълар янынъа келип, Санъа ибадет этеджеклер, чюнки эр кеске адалетли арекетлеринъ ачылды.

Сырларнынъ ачылувы 22:9

Амма о манъа: – Ёкъ, буны япма! Мен, сен киби, пейгъамбер къардашларынъ ве бу китапнынъ сёзлерини акъылда туткъанлар киби, Алланынъ бир къулум. Аллагъа ибадет эт! – деди.

Сырларнынъ ачылувы 4:10

йигирми дёрт акъсакъал Тахтта Отургъаннынъ алдында ерге йыкъыла, эбедиен Яшагъаннынъ Адына ибадет эте ве озь таджларыны Алланынъ тахты огюне ташлап, бойле дей эдилер:

Сырларнынъ ачылувы 4:4

Тахтнынъ чевресинде йигирми дёрт тахт тура, бу тахтларда беяз урба кийген йигирми дёрт акъсакъал отура эди. Оларнынъ башларында алтын таджлар бар эди.

Сырларнынъ ачылувы 4:6

Тахтнынъ алдында джамгъа ошагъан, буллюр киби тыныкъ денъиз бар эди. Тахтнынъ ортасы ве чевресинде дёрт айван бар эди, оларнынъ огю ве аркъасы козьлернен къаплангъан эди.

Сырларнынъ ачылувы 4:8

Бу дёрт айваннынъ эр биринде алтышар къанаты бар эди. Олар эм ичтен, эм тыштан бутюнлей козьлернен къаплангъан эди. Гедже куньдюз олар токътамайып шу сёзлерни текрарлай: – Къудретли Рабби-Тааля Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! О, башта олгъан, шимди бар ве энди келеята!