Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Сырларнынъ ачылувы 4:8 - Мукъаддес Китап

8 Бу дёрт айваннынъ эр биринде алтышар къанаты бар эди. Олар эм ичтен, эм тыштан бутюнлей козьлернен къаплангъан эди. Гедже куньдюз олар токътамайып шу сёзлерни текрарлай: – Къудретли Рабби-Тааля Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! О, башта олгъан, шимди бар ве энди келеята!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Сырларнынъ ачылувы 4:8
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ибрам 99 яшында олгъанда, онъа РАББИ келип: – Мен – Къудретли Алладырым. Козюм огюнде ачыкъ яшап, къусурсыз ол.


Зебур. Раатлыкъ куню ичюн йыр.


РАББИ! Аллаларнынъ арасында Сен дайын ким бар? Мукъаддесликнен улу олгъан, макътавларгъа даима ляйыкъ олгъан, аджайип шейлер япкъан Сен дайын ким бар?


– Мен – бу Мендирим, – деди Алла Мусагъа. – Исраиль огъулларына бойле деп айт: «Мени сизге “Мен Барым” деп адландырылгъан ёллады».


Агъланъыз! РАББИнинъ куню якъындыр! Эр шейни йыкътыраджакъ Къудретлининъ кучю келе!


Догърулыгъы ярыкъ киби корюнмегендже, къуртулышы янгъан къандиль киби олмагъандже, Сионнынъ файдасы ичюн сусып отурмайджагъым, Ерусалим ичюн тынчланмайджагъым.


Копчеклернинъ къыршавлары буюк ве къоркъунчлы олып, дёртю де чевресинден козьлернен толу эдилер.


Онынъ ортасында, атешнинъ ичинде сары хашмал ташына ошагъан бир шей бар эди. Ичинде де дёрт айвангъа ошагъан бир кимселер бар эди. Оларнынъ корюниши инсангъа бенъзей эди.


Эр бирисининъ дёрт бети, ве эр бирисининъ дёрт къанаты да бар эди.


Керувларнынъ беденлери, аркъалары, эллери, къанатлары ве копчеклери козьлернен толу эди. Дёрт копчеги козьлернен толу эди.


Ах, насыл кунь! РАББИнинъ куню якъындыр. О куню Къудретли Алла эр бир шейни ёкъ этеджек.


Шунынъ ичюн козь-къулакъ олунъыз. Мен учь йыл девамында гедже-куньдюз, козьлеримнинъ яшынен эр биринъизге насиат бергенимни унутманъыз.


сизлерге Баба олурым. Сизлер Меним огъул ве къызларым олурсыз, – дей Къудретли Рабби.


Агъа-къардашлар, сиз бизим агъыр ишимизни ве къыйынлыкъларымызны мытлакъа унутмадынъыз: сизинъ ич биринъизге агъыр кельмесин деп, биз гедже-куньдюз чалышып, сизге Алланынъ Къуванчлы Хаберини бильдире эдик.


Озюнъе ве огретювинъе эр вакъыт мукъайт ол. Буны япкъанда, озюнъни де, сени динълегенлерни де къуртарырсынъ.


Алланынъ Сёзюни огрет, келишкен ве келишмеген вакъытта азыр ол, буюк сабырнен ве насиатнен гуналарны ярыкъкъа чыкъар, тенбиеле ве юреклендир.


Иса Месих денъишмез. О, тюневин, бугунь ве эбедиен айныдыр.


Юхан – Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Шимди ве эвельде бар олгъан, энди де келеяткъан Алла ве Онынъ тахты алдында тургъан еди Рухлар сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!


– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.


ве бойле дедилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Санъа бинъ шукюрлер олсун! Сен эвельден олгъансынъ ве шимди де барсынъ. Сен буюк къудретинъден файдаланып, Падиша олдынъ.


Оларны чекиштирген атешнинъ тютюни эбедиен тютейджек. Айвангъа ве онынъ путуна ибадет эткен ве айван адынынъ тамгъасыны къабул эткен адамлар гедже-куньдюз раат олмайджакълар.


Шу адамлар тахтнынъ алдында, дёрт айван ве акъсакъалларнынъ огюнде янъы бир йыр йырлай эдилер. Ер юзюнден сатын алынгъан бу 144 000 адамдан гъайры ич кимсе бу йырны огренип оламай эди.


Олар Алланынъ къулу Мусанынъ йырыны ве Къозунынъ йырыны айтып, бойле дей эдилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сенинъ ишлеринъ буюк ве аджайиптир. Халкъларнынъ Падишасы! Сенинъ япкъанларынъ догъру ве акътыр.


Дёрт айвандан бири еди мелекке эбедиен яшагъан Алланынъ гъазабына толу еди алтын пиаланы берди.


Олар – аджайип ишлер япа бильген шейтан рухларыдыр. Олар бутюн дюнья падишаларыны топламакъ ичюн чыкътылар ве оларны Къудретли Алланынъ азиз кунюнде оладжакъ дженкке топладылар.


Къурбан еринден чыкъкъан бир сес бойле дегенини эшиттим: – Эбет, Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сен догъру ве адалетли суд эттинъ!


Онынъ агъзындан бир кескин къылыч чыкъып тура; онен О, халкъларны ура. Демир таягъынен О, оларгъа падишалыкъ япа, Къудретли Алланынъ атешли гъазабыны душманларынынъ башларына тюшюре. Юзюм сыкъкъан ерден чыкъкъан шарап киби, оларнынъ устюне гъазабы акъа.


Шу вакъытта йигирми дёрт акъсакъал ве дёрт айван озьлерини ерге ташлап: – Амин! Эльхамдюлилля! – деп, тахтта отургъан Аллагъа ибадет эттилер.


Бу шеэрде Алланынъ Сарайыны корьмедим. Рабби-Тааля, Къудретли Алла ве Къозу – шеэрнинъ сарайыдыр.


Филадельфиядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Мукъаддес ве Акъикъий, Давутнынъ анахтарына Сабы олгъан шойле дей (О, ачкъаныны ич кимсе къапатып оламай; О, къапаткъаныны ич кимсе ачып оламай):


Тахтнынъ чевресинде йигирми дёрт тахт тура, бу тахтларда беяз урба кийген йигирми дёрт акъсакъал отура эди. Оларнынъ башларында алтын таджлар бар эди.


Тахтнынъ алдында джамгъа ошагъан, буллюр киби тыныкъ денъиз бар эди. Тахтнынъ ортасы ве чевресинде дёрт айван бар эди, оларнынъ огю ве аркъасы козьлернен къаплангъан эди.


Айванлар Тахтта Отургъан Алланы, эбедий Яшагъанны шуретлеп ве шерефлеп шукюр эткенлеринен,


Бакъсам, дёрт айваннынъ арасында, тахтнынъ ортасында, акъсакъалларнынъ ортасында бир Къозу тургъаныны корьдим. О, къурбан чалынгъан киби эди. Къозунынъ еди бойнузы ве еди козю бар эди. Булар – Алланынъ ер юзюне ёллагъан еди Рухудыр.


Сонъ мен Къозу еди печаттан бирини бозгъаныны корьдим. О вакъытта дёрт айвандан бири кок гудюрдисине ошагъан сеснен: – Кель мында! – дегенини эшиттим.


Мен дёрт айваннынъ арасындан бойле бир сес эшиттим: – Бир кило богъдай бир динаргъа, учь кило арпа бир динаргъа олсун. Амма зейтюн ягъына ве шарапкъа зарар берме!


Эписи мелеклер тахт, акъсакъаллар ве дёрт айваннынъ этрафында турдылар. Тахтнынъ алдында йыкъылып, олар бетлеринен ерге тийдилер ве Аллагъа ибадет этип дедилер:


Шунынъ ичюн олар Алланынъ тахты алдында туралар ве Онынъ Сарайында гедже-куньдюз Онъа хызмет этелер. Тахтта Отургъан оларгъа Озь чадырында бир ер береджек.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ